Γράφει ο Σπύρος Λίτινας
Δικηγόρος
Παρ ‘ Αρείω Πάγω , LLM στο Διεθνές Εμπορικό Δίκαιο
Διάβασα με πολύ προσοχή το δημοσιευθέν στις 13.01.2021 άρθρο του κυρίου Σταύρου Λυγερού με τίτλο «Όταν ο καθηγητής Ροζάκης υπηρετεί τον πολιτικό Ροζάκη » στον ιστότοπο του https://slpress.gr .
Λίγο ως πολύ αυτά τα οποία λέει , είναι κατά την άποψή μου σωστά , ανεξάρτητα αν κάποιοι ,μεταξύ των οποίων και εγώ, συμφωνούμε ή διαφωνούμε ,εν μέρει, σε επιμέρους σημεία . Τους δικούς μου νομικούς προβληματισμούς σχετικά με την προσφυγή στην Χάγη ,το Καστελόριζο αλλά και τα άλλα σημεία της επικράτειας , εξέθεσα αναλυτικά στο άρθρο μου που δημοσιεύθηκε στις 19.11.2020 στον ιστότοπο του militaire.gr με τίτλο «Τις ντουφεκιές σε περιοχές δικαιοδοσίας μας μόνοι θα τις ρίξουμε”! Νομικές απαντήσεις στα περί “δυνητικών δικαιωμάτων» .
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι σε ένα από τα ζητήματα επί των διαδικαστικών που θα πρέπει κατά την άποψη μου να συμφωνηθούν από τα πρώτα , αν όχι πρώτο , στις διερευνητικές και πολύ συγκεκριμένα : το όποιο συνυποσχετικό τυχόν υπογραφεί – θεωρητικά μιλώντας πάντα για το δύσκολο αυτό ενδεχόμενο – θα πρέπει να συμφωνηθεί ανάμεσα στα μέρη, ότι θα τελεί υπό την αίρεση κύρωσης και από τα δύο κοινοβούλια .
Σε ό,τι αφορά την χώρα μας , όμως , θα είναι αδιανόητο να μην εμείνουμε σε αυτήν την αρχή και να παραπεμφθεί η διαφορά μας με την Τουρκία στην Χάγη χωρίς προηγούμενη κύρωση από το Ελληνικό κοινοβούλιο ώστε να ενημερωθούν όλα τα μέλη του κοινοβουλίου αλλά και ο Ελληνικός λαός για το περιεχόμενο του συνυποσχετικού . Θα είναι αδιανόητο αν οποιαδήποτε Ελληνική κυβέρνηση οχυρωθεί πίσω από το εθνικό απόρρητο έναντι μιας συμφωνίας – συνυποσχετικού εν προκειμένω – που θα καθορίζει εν πολλοίς τα όρια της επικράτειας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων .
Υπάρχει υποχρέωση ενημέρωσης και επικύρωσης του όποιου συνυποσχετικού και ο καθένας ,από το πολιτικό σύστημα μέχρι τον Ελληνικό λαό , ας αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν . Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να ακολουθούνται δύο μέτρα και δύο σταθμά . Η χώρα όταν θέλει ,έχει δικλείδες ασφαλείας και δεν υπάρχουν αδιέξοδα σε μια δημοκρατία . Κανείς δεν μπορεί να οχυρωθεί πίσω από το εθνικό απόρρητο για μια συμφωνία που αν και εφόσον επιτευχθεί θα δεσμεύσει τον ελληνισμό για δεκαετίες .
