Συγκεκριμένα, ένας Άγγλος Αξιωματικός έτυχε να ανακαλύψει στη μικρή πόλη Πανζ των Ινδιών μια αρχαιότατη τηλεγραφική γραμμή, η οποία συνέδεε μεταξύ τους τους διάφορους ινδικούς ναούς της περιοχής, κείμενους σε απόσταση μεγαλύτερη των 1.500 μέτρων! Η γραμμή αυτή βρισκόταν σε χρήση για πάνω από 2.000 χρόνια.
Φυσικά, τη διήγηση αυτή πρέπει να τη δεχτούμε με κάποια επιφύλαξη, αν και δε φαίνεται αδύνατον οι ιερείς και οι σοφοί μιας από τις αρχαιότερες φυλές του πλανήτη να πραγματοποίησαν μια παρόμοια ανακάλυψη, να τη διατήρησαν μυστική και να τη χρησιμοποιούσαν για θρησκευτικούς σκοπούς.
Άλλωστε, ορισμένοι Αιγυπτιολόγοι είχαν ήδη συλλέξει αποσπασματικές αποδείξεις, που τους επέτρεπαν να υποθέσουν ότι οι Αιγύπτιοι των πρώτων δυναστειών είχαν εγκαταστήσει τις δικές τους μεθόδους επικοινωνίας μεταξύ μερικών ναών τους με τη χρήση μεταλλικών συρμάτων, χωρίς ωστόσο να είναι σε θέση να γνωρίζουν επ’ ακριβώς τον σκοπό αυτής της επινόησης.
Η αρχαιότατη τηλεγραφική γραμμή στις Ινδίες, που ανακαλύφθηκε το μακρινό 1897, δημιούργησε πολλά ερωτήματα και οι αρχαιολόγοι έσπευσαν να αναλάβουν δράση, ώστε να βρουν τις απαντήσεις.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΚΑΙΡΟΙ”, στις 25/02/1897…
strangepress.gr
