Το Rockefeller Foundation και το GBN ξεκίνησαν την διαδικασία των σεναρίων με την εμφάνιση ενός πλήθους κινητήριων δυνάμεων που θα επηρεάσουν το μέλλον της τεχνολογίας και της διεθνούς ανάπτυξης.
Αυτές οι δυνάμεις δημιουργήθηκαν και από τις δύο δευτεροβάθμιες έρευνες και σε βάθος με συνεντεύξεις με το προσωπικό του Ιδρύματος, υποτροφίες του Ιδρύματος και εξωτερικούς εμπειρογνώμονες.
Λάβετε υπόψη ότι τα σενάρια σε αυτή την αναφορά είναι ιστορίες, όχι προβλέψεις και
η λογική ενός σεναρίου δεν εξαρτάται σχετικά με την εμφάνιση συγκεκριμένων λεπτομερειών.
Στο σενάριο με τίτλο "Clever Together" για παράδειγμα, «μια κοινοπραξία εθνών, ΜΚΟ [μη κυβερνητικών οργανώσεων] και εταιρειών καθιέρωσαν το Γραφείο Παγκόσμιας Αξιολόγησης Τεχνολογίας"- μια λεπτομέρεια που συμβολίζει τον τρόπο που ο υψηλός βαθμός διεθνούς συντονισμού και η προσαρμογή μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό ενός σώματος που προβλέπει τις δυνατότητες της τεχνολογίας στις κοινωνικές επιπτώσεις.
Αυτή η λεπτομέρεια, μαζί με δεκάδες άλλες σε κάθε σενάριο, είναι εκεί για να σας δώσει μια πιο απτή «αίσθηση» για τον κόσμο που περιγράφεται στο σενάριο.
Παρακαλώ λάβετε υπ'όψιν ονόματα, ημερομηνίες και άλλες τέτοιες ιδιαιτερότητες σε καθένα σενάριο ως πληρεξούσιοι για τύπους συμβάντων, όχι ως απαραίτητες συνθήκες.
Βέβαια στο θέμα αντιμετώπισης της ''πανδημίας'' και στο βήμα κλειδώματος, όπως θα δείτε, παρακάτω δεν είναι μόνο πρόβλεψη, αλλα κατά γράμμα οδηγίες
ΒΗΜΑ ΚΛΕΙΔΩΜΑ
Σενάριο
Αφηγήσεις
Ένας κόσμος αυστηρότερου κυβερνητικού ελέγχου από πάνω προς τα κάτω και πολλά άλλα, αυταρχική ηγεσία, με περιορισμένη καινοτομία και μειωμένη ανάπτυξη πολιτών.
Το 2012, η πανδημία που ο κόσμος προέβλεπε για χρόνια χτύπησε τελικά.
Σε αντίθεση με το 2009 το H1N1, αυτό το νέο στέλεχος της γρίπης - που προέρχεται από άγριες πτηνά - ήταν εξαιρετικά μολυσματικός και θανάσιμος.
Ακόμα και τα έθνη που ήταν προετοιμασμένα πανδημικά, γρήγορα συγκλονίστηκαν όταν τον ιό, που εκδηλώθηκε σε όλο τον κόσμο, μολύνοντας σχεδόν το 20 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού και οι σκότωσε 8 εκατομμύρια σε μόλις επτά μήνες, η πλειονότητα των οποίων ήταν υγιείς νεαροί ενήλικες.
Η πανδημία επίσης είχε θανάσιμη επίδραση στις οικονομίες, την διεθνή κινητικότητα τόσο ανθρώπων όσο και εμπορευμάτων μια σταματημένη, εξουθενωτική βιομηχανία όπως ο τουρισμός και σπάζοντας τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού.
Ακόμα και τοπικά,συνήθως πολυσύχναστα καταστήματα και κτίρια γραφείων άδεια για μήνες, άδεια από τους υπαλλήλους και πελάτες.
Ωστόσο, η πανδημία κάλυψε τον πλανήτη - όμως δυσανάλογοι αριθμοί πέθαναν στην Αφρική, Νοτιοανατολική Ασία και Κεντρική Αμερική, όπου ο ιός εξαπλώθηκε σαν πυρκαγιά απουσία επίσημων πρωτοκόλλων περιορισμού.
Αλλά ακόμη και στις ανεπτυγμένες χώρες, η συγκράτηση ήταν πρόκληση.
Η αρχική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών να «Αποθαρρύνει έντονα» τους πολίτες να πετούν αποδείχθηκε θανάσιμο στην επιείκεια του, επιταχύνοντας την εξάπλωση του ιού όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά πέρα από τα σύνορα.
Ωστόσο, μερικές χώρες το έκαναν καλύτερα - συγκεκριμένα η Κίνα. Η κινέζικη
γρήγορη επιβολή της κυβέρνησης υποχρεωτικής καραντίνας για όλους τους πολίτες ως άμεση και σχεδόν ερμητική σφράγιση σε όλα τα σύνορα, έσωσαν εκατομμύρια ζωές, σταματώντας την εξάπλωση του ιού πολύ νωρίτερα από ό, τι σε άλλες χώρες και επιτρέποντας μια ταχύτερη μεταπανδημική αποκατάσταση.
Η κυβέρνηση της Κίνας δεν ήταν η μόνη που έλαβε ακραία μέτρα για την προστασία των πολιτών της από τον κίνδυνο και την έκθεση.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, εθνικοί ηγέτες σε όλο τον κόσμο έκανα χρήση της δύναμης της εξουσίας τους και επέβαλαν σκληρά μέτρα και περιορισμούς, από την υποχρεωτική χρήση μάσκας προσώπου σε ελέγχους θερμοκρασίας σώματος στις εισόδους σε κοινόχρηστους χώρους όπως σιδηροδρομικούς σταθμούς και σούπερ μάρκετ.
Ακόμα και μετά το ξεθώριασμα της πανδημίας,αυτός ο πιο αυταρχικός έλεγχος και η επίβλεψη των πολιτών και των δραστηριοτήτων τους έμεινε και εντατικοποιήθηκε.
Προκειμένου να προστατευθούν από την εξάπλωση των όλο και πιο παγκόσμιων προβλημάτων - από τις πανδημίες και διακρατική τρομοκρατία περιβαλλοντικές κρίσεις και αυξανόμενη φτώχεια - ηγέτες σε όλο τον κόσμο έπαιρναν ισχυρότερη δύναμη στην εξουσία.
Στην αρχή, η έννοια ενός πιο ελεγχόμενου κόσμου απέκτησε ευρεία αποδοχή και έγκριση. Οι πολίτες πρόθυμα εγκατέλειψαν μέρος της κυριαρχίας τους - και το απόρρητό τους - σε πιο πατερναλιστικές καταστάσεις σε αντάλλαγμα για μεγαλύτερη ασφάλεια και σταθερότητα.
Οι πολίτες ήταν πιο ανεκτικοί και μάλιστα πρόθυμοι στην κατεύθυνση της επίβλεψης από πάνω προς τα κάτω και οι εθνικοί ηγέτες είχαν περισσότερο περιθώριο για να επιβάλουν τάξη με τους τρόπους που θεώρησαν κατάλληλους.
Στις ανεπτυγμένες χώρες, αυτή η αυξημένη εποπτεία είχε πολλές μορφές: βιομετρικά
Αναγνωριστικά για όλους τους πολίτες, για παράδειγμα, και αυστηρότεροι κανονισμοί των βασικών βιομηχανιών των οποίων η σταθερότητα κρίθηκε ζωτικής σημασίας για τα εθνικά συμφέροντα.
Σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες, ενισχυμένη συνεργασία με σέτ νέων κανονισμών και συμφωνιών αργά αλλά σταθερά αποκατέστησε την τάξη και, το σημαντικότερο,
οικονομική ανάπτυξη.
Σε όλο τον αναπτυσσόμενο κόσμο, ωστόσο, η ιστορία ήταν διαφορετική - και πολύ πιο μεταβλητή.
Η εξουσία από πάνω προς τα κάτω πήρε διαφορετικές μορφές σε διαφορετικές χώρες, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα, το διαμέτρημα και τις προθέσεις των ηγετών. Σε χώρες με ισχυρούς και στοχαστικούς ηγέτες, η συνολική οικονομική κατάσταση των πολιτών και η ποιότητα ζωής αυξήθηκε.
Στην Ινδία, για παράδειγμα, η ποιότητα του αέρα βελτιώθηκε δραστικά μετά το 2016, όταν η κυβέρνηση απαγόρευσε τα οχήματα με υψηλή απόδοση.
Στη Γκάνα, η εισαγωγή φιλόδοξων κυβερνητικών προγραμμάτων για βελτίωση της βασικής υποδομής και η διασφάλιση της διαθεσιμότητας καθαρού νερού για όλους τους ανθρώπους οδήγησε σε αιχμηρή μείωση των μεταφερόμενων από το νερό ασθένειες.
Αλλες περισσότερο αυταρχικές ηγεσίες λειτούργησαν λιγότερο καλά - και σε ορισμένες περιπτώσεις τραγικά - σε χώρες που διευθύνονται από ανεύθυνες ελίτ που χρησιμοποίησαν και αύξησαν την δύναμη τους επιδιώκοντας τα δικά τους συμφέροντα στο
έξοδα των πολιτών τους.
Υπήρχαν και άλλα μειονεκτήματα, όπως η άνοδος του μολυσματικού εθνικισμο δημιούργησε νέους κινδύνους:
θεατές στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018, για παράδειγμα, φορούσαν αλεξίσφαιρα γιλέκα με τύπωμα της εθνικής τους σημαίας.
Ισχυρή τεχνολογία οι κανονισμοί καταπνίγουν την καινοτομία, διατηρούν το κόστος υψηλό
και περιορισμένη υιοθέτηση.
Στον αναπτυσσόμενο κόσμο,αυξήθηκε η πρόσβαση σε «εγκεκριμένες» τεχνολογίες
αλλά πέρα από αυτό παρέμεινε περιορισμένος: ο τόπος της τεχνολογικής καινοτομίας ήταν σε μεγάλο βαθμό στο ανεπτυγμένο κόσμο, αφήνοντας πολλές αναπτυσσόμενες
χώρες στο τέλος της τεχνολογίας.
Μέχρι το 2025, οι άνθρωποι φαινόταν να κουράζονται τόσο πολύ από πάνω προς τα κάτω έλεγχο και αφήνοντας ηγέτες και οι αρχές κάνουν επιλογές γι 'αυτούς.
Το 2026, διαδηλωτές στη Νιγηρία έριξαν την κυβέρνηση, είχαν βαρεθεί με το χρόνιο
εδραιωμένο σύστημα διαφθοράς.
Ακόμη και σε εκείνους που τους άρεσε η μεγαλύτερη σταθερότητα και προβλεψιμότητα
αυτού του κόσμου άρχισε να αυξάνεται άβολα και περιορίζονται από τόσους αυστηρούς κανόνες και από την αυστηρότητα των εθνικών συνόρων. Το συναισθημα αυτό αργά ή γρήγορα, θα ήταν αναπόφευκτα αναστατώσει την τακτοποιημένη τάξη που είχε ο κόσμος και οι κυβερνήσεις είχαν εργαστεί τόσο σκληρά για να δημιουργήσουν.
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΒΗΜΑ ΚΛΕΙΔΩΜΑΤΟΣ
Τεχνολογικές τάσεις και εφαρμογές που μπορεί να δούμε:
• Σαρωτές που χρησιμοποιούν προηγμένη λειτουργική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (fMRI)
Η τεχνολογία γίνεται ο κανόνας στα αεροδρόμια και σε άλλους κοινόχρηστους χώρους για ανίχνευση μη φυσιολογική συμπεριφορά που μπορεί να υποδηλώνει «αντικοινωνική πρόθεση».
• Στη συνέχεια των πανδημιών, εξυπνότερη συσκευασία για τρόφιμα και ποτά
εφαρμόζεται πρώτα από μεγάλες εταιρείες και παραγωγούς από επιχείρηση σε επιχείρηση
περιβάλλον και στη συνέχεια υιοθετήθηκαν για μεμονωμένα προϊόντα και καταναλωτές.
• Αναπτύσσονται νέα διαγνωστικά για την ανίχνευση μεταδοτικών ασθενειών, αλλάζει επίσης η εφαρμογή του ελέγχου υγείας, ο έλεγχος γίνεται προαπαιτούμενο για απελευθέρωση από νοσοκομείο ή φυλακή, επιβραδύνοντας επιτυχώς την εξάπλωση πολλών ασθενειών.
• Οι τεχνολογίες τηλε-παρουσίας ανταποκρίνονται στη ζήτηση για λιγότερο ακριβά, χαμηλότερο εύρος ζώνης, εξελιγμένα συστήματα επικοινωνιών για πληθυσμούς των οποίων τα ταξίδια είναι περιορισμένα.
• Με γνώμονα τον προστατευτισμό και τις ανησυχίες της εθνικής ασφάλειας, τα έθνη δημιουργούν τα δικά τους ανεξάρτητα, περιφερειακά καθορισμένα δίκτυα πληροφορικής, μιμούνται τα τείχη προστασίας της Κίνας
Οι κυβερνήσεις έχουν διάφορους βαθμούς επιτυχίας στην αστυνόμευση της κυκλοφορίας στο Διαδίκτυο, αλλά ωστόσο, αυτές οι προσπάθειες δεν μπορούν να σπάσουν τον Παγκόσμιο Ιστό.
Σενάρια, ή οδηγίες προς ναυτιλομένους; Η κρίση δική σας.
Οπως βλέπετε καθαρά απο το 2010, είχαν ''προβλεφθεί'' στην τελευταία λεπτομέρεια τους αυτά που ζούμε σήμερα.
πηγή
https://www.nommeraadio.ee/meedia/pdf/RRS/Rockefeller%20Foundation.pdf
ΠΗΓΗ
