Κυριακή των Πατέρων σήμερα. Και βέβαια, πρώτα-πρώτα, ο νους μας πηγαίνει στους Πατέρες της Εκκλησίας. Που κάποτε κάποιοι ήταν αληθινοί πατέρες, αφού αγκάλιαζαν όλα τα ανθρώπινα προβλήματα. Ενώ οι τωρινοί απλά -οι περισσότεροι- υποκρίνονται. Γιατί λίγοι είναι αυτοί, που όλο και κάτι προσπαθούν να κάμουν για τον δεινοπαθούντα λαό του Θεού. Όμως…
Όλα αυτά, που κάνουν, με την ελεημοσύνη, είναι απλώς μπαλώματα και μερεμέτια. Όταν το πρωταρχικό και το ουσιαστικό, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, καθήκον, είναι η δικαιοσύνη: Αφού, ο Χριστός σαφέστατα συνιστά το: «Ζητείτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν».
Αλλά, στην τωρινή συγκυρία, όταν μιλούμε για πατέρες η σκέψη μας, πηγαίνει και στους, λεγόμενους, εθνοπατέρες. Απ’ τους οποίους πάμπολλοι μάλλον εθνοπροδότες θα έπρεπε να λέγονται. Γιατί δεν έπεσαν, απλά, ως άνθρωποι, σε κάποια λάθη. Αλλά πολιτεύονται, όπως όλα δείχνουν, βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου, που υπαγορεύει η συμμορία των τοκογλύφων πατρώνων τους.
Και, για να καταλάβουμε το βαθμό της εξαχρείωσής τους, ας κάνουμε τον κόπο να τους συγκρίνουμε με τον μοναδικό κυβερνήτη της Ελλάδας, τον Καποδίστρια. Στον οποίο εσχάτως επιχειρούν κάποιοι αχρείοι να του προσάψουν τη ρετσινιά του «δικτάτορα». Γιατί ως γνήσιοι εκπρόσωποι του φαρισαϊσμού δεν «κατανοούν» τα, πέρα από κάθε λογική και συνείδηση, τεράστια, σαν τις Κορδιλλλιέρες των Άνδεων, δοκάρια φασισμού, που είναι μπηγμένα στα μάτια τους.
Ο Καποδίστριας, σύμφωνα με τον όρκο των αρχαίων προσπάθησε, σε αντίθεση με τις επιδιώξεις των μισελλήνων «συμμάχων» της εποχής του, να παραδώσει την πατρίδα όσο γινόταν μεγαλύτερη. Σε αντίθεση με τους σημερινούς πειθήνιους και αλληλέγγυους με τα ξένα συμφέροντα εθνομηδενιστές, που αγωνίζονται δια παντός μέσου και τρόπου να παραδώσουν την πατρίδα, όσο γίνεται περισσότερο, ακρωτηριασμένη και κατακερματισμένη.
Κι από το άλλο μέρος ας θυμηθούμε την ανιδιοτέλεια του Καποδίστρια, όπως αποκαλύπτεται από κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα: Ο γιατρός του Καποδίστρια, λέει το ένα παράδειγμα, του συνέστησε ότι έπρεπε να βελτιώσει την διατροφή του. Και ο Καποδίστριας απάντησε: «Ουδέποτε θα επιτρέψω στον εαυτό μου βελτίωση της τροφής, παρά μόνον τότε, όταν θα είμαι βέβαιος ότι δεν θα υπάρχει ούτε ένα Ελληνόπουλο που να πεινάει…».
Κι ένα άλλο παραπλήσιο: Το Πανελλήνιο (γνωμοδοτικό σώμα που ιδρύθηκε από τον Καποδίστρια) και η Γερουσία ψήφισαν το μισθό, που έπρεπε να δίνεται στον Κυβερνήτη. Και στις δυο περιπτώσεις ο Καποδίστριας αρνήθηκε να δεχθεί μισθό. «Αποστρέφομαι, απάντησε να προμηθεύω εις τον εαυτόν μου τας αναπαύσεις του βίου, αι οποίαι προϋποθέτουν την ευπορίαν, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων. Περικυκλωμένοι από πλήθος ανθρώπων βυθισμένων εις την εσχάτην αμηχανίαν. Αλλά και προς τους ίδιους συνέστησε: Οι μισθοί όσων εξ υμών συμμετάσχουν εις την κυβέρνησιν πρέπει να αναλογούν ακριβώς στα χρηματικά μέσα, τα οποία ανταποκρίνονται εις τας δυνατότητας της κυβερνήσεως».
Για συγκρίνετε, λοιπόν, την φιλοτιμία και φιλοπατρία του Καποδίστρια με τους σημερινούς μεγαλοαπατεώνες και εθνοπροδότες. Που χωρίς ντροπή και φιλότιμο βλέπουν το λαό να υποφέρει και να αυτοκτονεί από απελπισία και του πετάνε κατάμουτρα το «μαζί τα φάγαμε!!!». Και άλλα παρόμοια βλακώδη. Και αναλογιστείτε το χάος που χωρίζει την ανιδιοτέλεια του Καποδίστρια απ’ τη δική τους ακόρεστη βουλιμία και αρπακτικότητα. Παρότι παρουσιάζονται ως κοπτόμενοι για τις ανάγκες και τα συμφέροντα του λαού.
Και προσέξτε ακόμη με πόση ανυπομονησία αυτοί οι σούπερ-δημοκράτες ανυπομονούν «να βγάλουν στο σφυρί» τα σπίτια του φτωχού λαού, για να τον πετάξουν στο δρόμο για χάρη των παγκόσμιων τοκογλύφων. Και έχουν μάλιστα στο οπλοστάσιό τους έτοιμο το νόμο που προβλέπει την τιμωρία εκείνων, που θα τολμήσουν να εμποδίσουν τους λειτουργούς των δολοφονικών πλειστηριασμών να επιτελέσουν το εθνοπροδοτικό τους καθήκον. Οι αδιάντροποι! Και, για να εξυπηρετούνται ακριβώς οι εθνοπροδοτικοί σκοποί των εκάστοτε κρατούντων κάποιοι σαλτιμπάγκοι πηγαινοέρχονται, ανάλογα με τις περιστάσεις με αλλεπάλληλες κωλοτούμπες από κόμμα σε κόμμα. Φτύνοντας αυτούς, που πρωτύτερα έγλειφαν και γλείφοντας αυτούς, που προηγουμένως είχαν φτύσει. Οι κατάπτυστοι!
Και το πλέον παράδοξο είναι ότι τα κόμματα αυτά της κλεπτοκρατίας και της εθνοπροδοσίας εναλλάσσονται μονίμως στους θώκους της εξουσίας. Επιβεβαιώνοντας έτσι πανηγυρικά τον ισχυρισμό πολλών ότι η πλειονότητα των σημερινών Ελλήνων έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου και λοβοτομή μέσω της αποβλακωτικής παιδείας αφενός και των συστηματικά αποπροσανατολιστικών ΜΜΕ αφετέρου. Τα οποία ποδηγετούν το λαό στους δρόμους της διαστροφής και της καταστροφής, που τους χαράσσουν οι παγκόσμιοι δικτάτορες.
Για να μας θυμίζουν, έτσι, τον απόστολο Παύλο, που στην αυριανή περικοπή των Πράξεων των Αποστόλων, θα μας μιλήσει για τους βαρείς λύκους, που θα πέσουν αχόρταγοι πάνω στο λαό. Αφού, υπόσχονται, για μια ακόμη φορά, ότι του λοιπού, θα βόσκουν χορταράκια και δεν θα κατασπαράζουν τα εύπιστα αρνάκια…
Η στοιχειώδης, λοιπόν, λογική λέει ότι δημοκράτης είναι αυτός, που τάσσεται στην υπηρεσία του λαού. Ενώ δικτάτορας είναι αυτός που αποσκοπεί στην καταπίεση και καταλήστευση του λαού για τα δικά του ή και αλλότρια συμφέροντα.
Αλλά ας μην ξεχάσουμε ολότελα και τους δεσποτικούς πατέρες μας οι οποίοι, πέραν των άλλων, φαίνονται να έχουν ενστερνιστεί την εθνομηδενιστική παγκοσμιοποίηση. Και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι, αν η «ταπεινότητές» τους επέλεξαν, σύμφωνα με την μεγαλοφυή ρήση κάποιου εθνοπατέρα να είναι «κότες», η συντριπτική πλειονότητα του λαού έχει επιλέξει ν’ ακολουθήσει τους σταυραετούς της Εκκλησίας μας, τους Αγίους της! Οι οποίοι και θα τον οδηγήσουν μακριά απ’ τα μολυσμένα βρωμόνερα της αντίχριστης παγκοσμιοποιήσης στα κρυστάλλινα νερά του Αγίου Πνεύματος!
Παπα - Ηλίας Υφαντής
