Βρέθηκα από τον περασμένο Μάρτιο στόχος πολλών τηλεφωνημάτων και προκλήσεων από πολλές πλευρές, να κατέβω υποψήφιος είτε στις ευρωεκλογές, είτε στις εθνικές εκλογές.
Παράλληλα παρακολούθησα τις προσπάθειες από τρία τουλάχιστον κέντρα να γίνουν κάποιες ενωτικές κινήσεις, έτσι ώστε να σχηματιστούν κάποια αντιμημονιακά πατριωτικά μέτωπα που θα έχουν κάποια ελπίδα να αρθρώσουν φωνή εναντία στο αδηφάγο σύστημα που κατατρώει των χώρα.
Δυστυχώς σε όλα αυτά εκείνο που κυριάρχησε ήταν απογοήτευση, απογοήτευση, απογοήτευση.
Ηγέτες κόμματων που δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν ούτε το 1%, συμπεριφέρονταν σαν…υποψήφιοι πρωθυπουργοί, άλλοι που προβάλλονταν σαν πατριώτες, θεωρούσαν ότι έχουν το αποκλειστικό προνόμιο του πατριωτισμού και ότι οι άλλοι ένα απλώς δεκανίκια. Τέλος άλλοι που κινούνταν σε ένα «σκοτεινό» παρασκήνιο, προσπαθούσαν να παρασύρουν αγνούς πατριώτες για να συνστρατευτούν μαζί τους, ενώ η προοπτική τους φάνταζε σαν λαγοί του συστήματος.
Το αποκορύφωμα που μας πέταξε εκτός, ήταν αυτά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, καθώς και η διαφαινόμενη από τις κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις των συνεργαζόμενων συστημικών ΜΜΕ, προεξόφληση των αποτελεσμάτων των εθνικών εκλογών.
Πως είναι δυνατόν ένας λαός που θεωρείται καταστραμμένος, λεηλατημένος, προδομένος, να τρέχει πάλι πίσω από την ουρά αυτών που τον κατέστρεψαν και τον πρόδωσαν για να τους δώσει την ψήφο του ; Όταν στέλνει στην ευρωβουλή άτομα που δεν έχουν καμία σχέση και δεν πρόκειται να προσφέρουν τίποτα στην χώρα, για να καρπούνται τους παχυλούς μισθούς σε βάρος των ψηφοφόρων –προβάτων τους.
Είναι δυνατόν με ένα τέτοιο λαό να κάνεις κάποιο έργο για την πατρίδα σου ;;; Άλλωστε τώρα εκείνο που προέχει είναι τα…μπάνια του λαού, άσχετο αν αύριο δούμε ξαφνικά κάποιο τούρκικο F-16 να… πετά πάνω από την Ακρόπολη.
Δυστυχώς μέχρι σήμερα μετά από μια τριακονταετή πορεία σε χώρο της «επικίνδυνης» δημοσιογραφίας δεν μπορώ να απαντήσω.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
nikosxeiladakis.gr
