Κι όμως υπάρχει φιλότιμο…

Την εμπειρία του σε κατάστημα εστίασης στα Χανιά περιγράφει ο κ. Γιάννης Ξυπολιτάκης, ο οποίος επισημαίνει ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι με φιλότιμο…

Όπως αναφέρει σε επιστολή του στο PARAKRITIKA.GR:

Σήμερα πήγα στο κέντρο με το παιδί μου για δουλειές στο κέντρο των Χανίων και αποφασίσαμε να κάτσουμε για ένα σουβλάκι σε γνωστό σουβλατζίδικο της Πλατείας 1866.

Είπα στο παιδί μου 13 ετών… κάτσε εκεί να πάρω ένα κουτί depon από φαρμακείο δίπλα και έρχομαι.

Μέχρι να γίνει η συναλλαγή μου με το φαρμακείο είχε κάτσει το παιδί και βγαίνει ο υπάλληλος του σουβλατζίδικου και το ρωτάει… “Θες κάτι; Έχεις χρήματα; Να σε κεράσω κάτι;”

Και του λέει το παιδί… “Όχι ευχαριστώ, είμαι με τον μπαμπά μου…”

Το γράφω για να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ στον άνθρωπο αυτόν που βγήκε με αγάπη να βοηθήσει το παιδί σε περίπτωση που ήθελε κάτι και που δεν το άφησε από τα μάτια του για τα δύο λεπτά που έκανα στο φαρμακείο…