Λίγο πριν τις κάλπες, ας δούμε την αλήθεια κατάματα ...
Ο ραγιάς, θα προσέλθει για μια ακόμη φορά στις κάλπες, σκεπτόμενος μόνο να βολέψει τον εαυτό του ή την οικογένειά του.ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ, ΤΑ ΕΧΕΙ ΓΡΑΜΜΕΝΑ.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΟΦΕΛΙΜΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΠΑΔΙΚΑ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΩΣ ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ.
Καλλιόπη Σουφλή
Του Ηλία Αλεξανδρή
Το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών υπήρξε μια σαρωτική τιμωρία της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, των νεοφιλελεύθερων - δήθεν "Αριστερών" - πολιτικών της και των μεθόδων μνημονιακής διακυβέρνησης που εφάρμοσε.
Ωστόσο, αυτή η σαφώς τιμωρητική ψήφος του εκλογικού σώματος ταυτόχρονα υπήρξε δυστυχώς και το εναρκτήριο λάκτισμα που έδωσε "αέρα στα πανιά" της νεοφιλελεύθερης μνημονιακής ΝΔ στην πορεία της προς την εξουσία, με πρωταγωνιστικό ρόλο στις μετεκλογικές διαδικασίες για τον σχηματισμό Κυβέρνησης.
Η εικόνα γίνεται πιο σκοτεινή αν φύγουμε από το κάδρο του δικομματισμού, και συνειδητοποιήσουμε ότι το αποτέλεσμα αυτό αποτελεί κυρίως μια μεγάλη εκλογική ήττα για τις δημοκρατικές και πατριωτικές πολιτικές δυνάμεις της αντίστασης της κοινωνίας απέναντι στις καταστροφικές νεοφιλελεύθερες μνημονιακές πολιτικές.
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την ανάδειξη των νέων αναχωμάτων του καθεστώτος με την "Ελληνική Λύση" του Βελόπουλου από τα "δεξιά" και την "Μέρα25" του Βαρουφάκη από τα "αριστερά", δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας για το γεγονός ότι το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται ο λαός και η χώρα, όχι μόνο δεν ξεπεράστηκε, αλλά διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για την συνέχιση του με πιο ακραίο και πιο καταστροφικό τρόπο.
Και αυτό γιατί πιθανότατα η χαλαρή ψήφος καταψήφισης του ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές θα μετατραπεί στις επικείμενες Βουλευτικές Εκλογές σε "εντολή" προς την ΝΔ για τον σχηματισμό Κυβέρνησης, με αυτοδυναμία ή χωρίς.
Ωστόσο, η στάση που έδειξε το εκλογικό σώμα με την καταιγιστική απόρριψη του ΣΥΡΙΖΑ και την εκδήλωση επιθυμίας αλλαγής της κυβέρνησης με την πρόκριση της ΝΔ στον ρόλο του "επόμενου", βασίζεται σε μια λογική "Κυβερνησιμότητας" που υπηρετείται απόλυτα από τα κυρίαρχα ΜΜ'Ε' των ντόπιων και ξένων ελίτ, στηρίζοντας και αναπαράγοντας το μνημονιακό καθεστώς.
Γιατί εντέλει τι νόημα έχει η "Κυβερνησιμότητα" σε μια χώρα που βρίσκεται σε συνθήκες ιδιότυπης οικονομικοπολιτικής κατοχής, με αποικιοκρατικού - ακραίου - τύπου έλεγχο από τις επικυρίαρχες ξένες δυνάμεις (ξέρω, οι "θεσμοί" που λάνσαρε ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι πιο sic ... αλλά ξένες, προς τα συμφέροντά μας, δυνάμεις είναι) σε κάθε τομέα της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής ;
Σε μια χώρα που έχει υποστεί ήδη μια τεραστίων διαστάσεων καταστροφή εν καιρώ ειρήνης, η οποία βρίσκεται αλυσοδεμένη στην μνημονικές και μεταμνημονιακές δεσμεύσεις μέχρι τουλάχιστον το 2060 και στην οποία όλα προβλέπεται να ξεπουλιούνται ή να "αξιοποιούνται" από το Υπερταμείο τα επόμενα 100 χρόνια, η ερώτηση στην οποία θα έπρεπε να απαντήσει το εκλογικό σώμα δεν είναι λοιπόν το αν ο επόμενος που θα "κυβερνήσει", μέσα σε αυτό το πλαίσιο, θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ή η ΝΔ, αλλά ποιες πολιτικές δυνάμεις και με ποιο σχέδιο θα επαναφέρουν την εθνική ανεξαρτησία και την λαϊκή κυριαρχία ώστε να μπορεί να κυβερνηθεί πραγματικά η χώρα προς όφελος αυτής και των πολιτών της.
Ενδεικτικά και μόνο ας θυμηθούμε όλοι μας, λίγο πριν τις κάλπες, ότι πρόσφατα πάνω από 70% των πολιτών αντιδρούσε, και μάλιστα μέσα από μαζικότατα συλλαλητήρια, στην Συμφωνία των Πρεσπών για την επίλυση του Σκοπιανού ή του λεγόμενου "Μακεδονικού" ζητήματος.
Αυτό το 70% των συμπολιτών μας θα πάει να ψηφίσει στις κάλπες στις 7 Ιουλίου και όταν ψηφίζει καλό θα είναι να θυμηθεί ότι τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε την Συμφωνία όσο και η ΝΔ - που δήθεν δεν την ήθελε - θεωρούν ότι η Συμφωνία ισχύει και πρέπει να εφαρμοσθεί. Το ίδιο άλλωστε λέει ξεκάθαρα και η Μέρα25 του κ. Βαρουφάκη, ενώ ο κ. Βελόπουλος ναι μεν δηλώνει αντίθετος στην Συμφωνία αλλά δεν μιλά για ακύρωσή της, ενώ δηλώνει εκ του πονηρού ότι "Δεν είναι προδότες όσοι έδωσαν το όνομα Μακεδονία!".
Και το πρόβλημα των παραχωρήσεων και υποχωρήσεων από πλευράς μας που προβλέπει αυτή η συμφωνία αποτελεί ένα ακανθώδες εθνικό θέμα που μπορεί να πήρε τεράστιες διαστάσεις- και έχει ήδη αρνητικές επιπτώσεις όπως διαπιστώθηκε πρόσφατα από το ΥΠΕΞ - αλλά δεν παύει να είναι μόνο ένα ή ίσως και η κορυφή του παγόβουνου σε ότι αφορά τις εντελώς καταστροφικές επιπτώσεις της πλήρους εξάρτησης της χώρας και της υποταγής του ελληνικού πολιτικοοικονομικού κατεστημένου στους σχεδιασμούς των επικυρίαρχων - και όχι συμμαχικών - δυνάμεων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Οι περιπέτειες και οι κίνδυνοι στους οποίους έχει μπει η πατρίδα μας, στα απόνερα της τρικυμίας που σήκωσε η Συμφωνία των Πρεσπών, φαίνεται και από τις εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά και την στάση "Πόντιου Πιλάτου" που τηρούν οι δήθεν σύμμαχοί μας ΕΕ καιΗΠΑ απέναντι στις επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας για τις εξορύξεις υδρογονανθράκων σε Αιγαίο και Κύπρο.
Τι άλλαξε λοιπόν σε σχέση με αυτά τα προβλήματα εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας, ώστε να μπει πλέον ως κυρίαρχο ζητούμενο η ανάγκη για σχηματισμό μιας άλλης κυβέρνησης, κι ας είναι κι αυτή ξεκάθαρα μνημονιακή και υποτελής στους ξένους επικυρίαρχους; Γιατί αυτό ακριβώς θα είναι η επόμενη κυβέρνηση που θα σχηματισθεί είτε αυτοδύναμα από την ΝΔ, είτε από την ΝΔ σε συνδυασμό ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, Μέρα25 ή με όσα άλλα φιλοευρωπαϊκά και μνημονιακά κόμματα μπουν στην Βουλή ...
Απολύτως τίποτα θετικό δεν συνέβει ... εκτός από την αλλαγή της επικοινωνιακής "αντζέντας" των καναλιών που "έσχιζαν τα ρούχα τους" μέχρι πριν λίγους μήνες για το Σκοπιανό και τα εθνικά θέματα, στο πλαίσιο της αντι-ΣΥΡΙΖΑ προπαγάνδας αλλά τώρα θέτουν ως βασικό και κυρίαρχο δίλημμα το αν θα υπάρχει αύριο "κυβέρνηση" στην χώρα, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι θα υπάρξει κυβέρνηση και ότι αυτή θα σχηματισθεί πιθανότατα από ή με βασικό κορμό την ΝΔ.
Άλλωστε, ο αντιδημοκρατικός εκλογικός νόμος που έχει φτιάξει στα μέτρα του το μνημονικό πολιτικό προσωπικό του κατ' όνομα πλέον Ελληνικού "Κοινοβουλίου" διαθέτει τις προβλέψεις ώστε να υπάρξει "κυβέρνηση" έτοιμη να συνεχίσει να εκτελεί και να υλοποιεί τις, αντιλαϊκές και καταστροφικές για την χώρα, εντολές και επιβαλλόμενες πολιτικές των ξένων επικυρίαρχων.
Για αυτό λοιπόν οι πολίτες που είναι δημοκράτες και πατριώτες, που θεωρούν ότι η εθνική ανεξαρτησία, η λαϊκή κυριαρχία και η κοινωνική δικαιοσύνη αποτελούν βασικούς στόχους για την απελευθέρωση του λαού και της πατρίδας μας, δεν έχουν κανένα λόγο να "ανησυχούν" ή να "φοβούνται" ότι δεν θα σχηματισθεί "κυβέρνηση" μετά τις εκλογές.
Λίγο πριν τις κάλπες, ας δούμε την αλήθεια κατάματα ...
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα δίλημμα, κανένας εκβιασμός ή ανησυχία περί "Κυβερνησιμότητας"...
Ο μόνος λόγος για τον οποίο οφείλουμε να δώσουμε "το παρόν" σε αυτές τις εκλογές είναι για να καταψηφίσουμε τις λαοκτόνες και εθνικά επικίνδυνες μνημονιακές πολιτικές και τα κόμματα που τις στηρίζουν και εφαρμόζουν και για να δηλώσουμε την θέληση και επιμονή μας να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, υπερψηφίζοντας όσα δημοκρατικά, πατριωτικά κόμματα ή συνδυασμούς αντιστέκονται και προτείνουν λύσεις ανατροπής του νεοφιλελευθερου πλαισίου πολιτικής της ΕΕ , για την αναγέννηση του λαού και της χώρας με εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική δικαιοσύνη.
Κάθε ψήφος μας ας γίνει και μια έμπρακτη υπόσχεση ότι ο αγώνας, για την ενότητα των δημοκρατικών πατριωτικών δυνάμεων και την κοινωνική και εθνική απελευθέρωση του λαού και της πατρίδας μας, θα συνεχισθεί ακόμα πιο δυναμικά, εναντίον οποιασδήποτε μνημονιακής φιλοευρωπαϊκής κυβέρνησης κι αν υπάρξει μετά τις εκλογές !
ΣΧΟΛΙΑ
[email protected]1 Ιουλίου 2019 - 12:36 μ.μ."Οι λαοκτόνες και εθνικά επικίνδυνες μνημονιακές πολιτικές", πρώτα "καταψηφίζονται", ενώπιοι-ενωπίω(Κατοχική Βουλή, Κατοχικό Άρειο Πάγο, κλπ),στο πεζοδρόμιο και διεθνώς, με αλληλέγγυα και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ (όχι αντιπροσωπευτικά) ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ αντιστασιακή-απελευθερωτική δράση (τεκμηριώσεις/αλήθειες-ενημερώσεις στο πεζοδρόμιο και στο εξωτερικό-ποικιλία αντιδράσεων κατά των υπαιτίων/συνενόχων, όπως δημόσιος εξευτελισμός έως και ειρηνικές αλλά και επιθετικά ανυποχώρητες δημόσιες εκδηλωσεις). Αυτά όμως χρειάζονται διάθεση μη διαρκως προεκλογικών Συνεργειών. Μέχρι στιγμής, αγαπητέ Δ.Α., ούτε στα σχετικα σχόλια, ούτε στις σχετικές προτάσεις έχετε απαντήσει. Όμως, επιμένετε, να ψηφίσουμε αυτά τα κομματα που δεν θέλετε να μας πείτε ποια είναι, παρ ότι σας ρωταμε. Η επιλογές αυτή τη στιγμη ειναι: ή με τον ποικιλοτρόπως αντιστεκομενο λαο, ή με αυτούς που εδώ και δέκα μνημονιακα χρόνια, φανατικά στηρίζουν τον "τι κι αν είναι Κατοχικός" Αντι-προσωπευτικο Κοινοβουλευτισμό, θέλοντας τους πολίτες μόνο ως οπαδους-ψηφοφόρους.
[email protected]3 Ιουλίου 2019 - 8:42 π.μ.Αγαπητή Κούλα, μιλάω για ΘΕΛΗΣΗ, ΚΑΙ, 1)κατεβάσματος τεκμηριωσεων-δράσεων στο πεζοδρομιο ΜΑΖΊ ΜΕ ΤΟ ΠΕΖΟΔΡΌΜΙΟ ΚΑΙ ΌΧΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΈΣ ΤΟΥΣ ΣΗΜΑΊΕΣ (που κάποιοι το 2009 καταδικαζαν τις κομματικές σημαίες και το 2011 τις σηκωσαν) , ΚΑΙ 2)διεθνοποίησης(πάλι χωρίς κομματικές σημαιες).Όμως τι θα κατεβάσουμε στο πεζοδρόμιο ΚΑΙ ΤΙ θα διεθνοποιησουμε;
Μήπως τις επί μέρους πτυχές τις μνημονιακης πολιτικής (όπως μου απάντησε η ΙΣΚΡΑ πως κάνει η ΛΑ.Ε. ΣΩΝΕΙ ΈΝΑ ΣΠΊΤΙ ΧΆΝΟΝΤΑΙ ΧΙΛΙΑ ΑΡΝΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΕΙΕΣ) χωρίς να αναδειξουμε-επιτεθούμε σε πεζοδρόμιο και διεθνώς για την εσχάτη προδοσία στη βάση "της εκθεσης-υπόδειξης του ΟΗΕ για λογιστικό έλεγχο του χρέους με ταυτόχρονη λογοδοσία των υπαιτιων";
Μην ξεχνάμε, πώς ΌΛΑ τα αντιμνημονιακα κόμματα, επεδίωξαν, ΟΧΙ να γίνουν ΈΝΑ με τον τω μεγαλων διαδηλώσεων και τον κόσμο των καθημερινών αντιστασεων, αλλά να προβάλλουν το κομματικό τους ΕΓΏ αρνούμενα (ΑΡΝΟΥΜΕΝΑ!) αντιστασιακες-απελευθερωτικές συνέργειες και επιδιώκοντας αγραν οπαδων-ψηφοφόρων.Υπάρχει και σήμερα τέτοιος κόσμος, όμως καπακωνεται από την διαρκώς προεκλογική και κατά ΠΑΝΤΩΝ των μη οπαδων-ψηφοφόρων "αντιμνημονιακη" πρακτική.
[email protected]3 Ιουλίου 2019 - 9:49 π.μ.Τωρα το διαβασα και παραθετω: "Ένας άνθρωπος «εξάρτημα» που ακόμη κι αν-μέσα από αγώνες και διεκδικήσεις- πετύχει να αυξήσει το μισθό ή την σύνταξη του δεν θα πάψει πότε να είναι εξάρτημα. Εξάρτημα του καπιταλιστή του, του δημοσίου, του συστήματος ή και του κόμματος."
Όλα τα αντιμνημονιακά κόμματα, υποταγμένα στον αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτισμο, θέτουν αυτόν τον στόχο υπεράνω αντιστασης-απελευθέρωσης. Αυτό είναι ο κυριότερος εκ των ΕΣΩ αντίπαλος.
[email protected]3 Ιουλίου 2019 - 10:20 π.μ.Συμφωνώ. Γι αυτό χρειάζεται ένα "επιχειρησιακό αντιστασιακο-απελευθερωτικο σχεδιο" το οποίο να υιοθετηθεί από μια κρισιμη μάζα ανθρώπων με δημοκρατικη (καθενας αναλογα με την θεληση και τις ικανοτητες του) και οχι αντιπροσωπευτική(ινστρουχτορες κομματων) οργανωση και να αγκαλιάσει ισοτιμα τους πολλούς. Θεωρώ πως αυτό το σχέδιο πρέπει να έχει τριπλοσυνδυασμενα δράση αγωνιστικη-επιστημονική (δικαιικη/οικονομική κυρίως κλπ)-πολιτικη (δλδ με βάση πολιτικές αρχές και να άγκαλιαζει κάθε απλό πολίτη στη βαση:ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ.ΌΛΑ ΑΥΤΑ ΕΝΑΝΤΊΟΝ ΤΩΝ ΠΡΟΔΟΤΏΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΕΝΟΧΩΝ.
Πηγή
attikanea
