Η Μ. ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῆς Χιμάρας εἶναι μαθήτρια στὴ Β' Λυκείου Ἑλληνικοῦ σχολείου στὴ Γερμανία καὶ γράφει τὶς σκέψεις της γιὰ τὴν ἁρπαγὴ τῶν περιουσιῶν τῶν Ἑλλήνων τῆς Βορείου Ἠπείρου ἀπὸ τὸ ἀλβανικὸ κράτος:
Θέμα: “Τὰ συναισθήματά μου σὲ σχέση μὲ τὸ ζήτημα τῆς Χειμάρρας”.
Εἶναι πραγματικὰ πολὺ λυπηρό.
Μᾶς παίρνουν τὰ κτήματά μας.
Θέλουν νὰ τὰ δώσουν στοὺς Ἀλβανούς.
Προσπαθοῦν νὰ μᾶς ξεριζώσουν ἀπὸ τὸν τόπο μας.
Ἀναρωτιέμαι τί θὰ γίνει μέ μᾶς.
Ἤλπιζα ὅτι τὸ Ἑλληνικὸ κράτος θὰ μᾶς ὑποστήριζε κάπως.
Ἀλλὰ μέχρι στιγμῆς αὐτὸ ποὺ εἰσπράττω εἶναι ἀδιαφορία.
Νιώθω ὅτι πολλοὶ ἀκοῦνε ἀλλὰ λίγοι νοιάζονται.
Καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη μὲ ποιὸ δικαίωμα προσπαθεῖ νὰ πάρει τέτοιες ἀποφάσεις τὸ ἀλβανικὸ κράτος;
Πῶς μποροῦν νὰ μᾶς πάρουν κάτι τὸ ὁποῖο εἶναι δικό μας, χωρὶς κάν νὰ μᾶς ρωτήσει;
Μὰ πάνω ἀπὸ ὅλα, λυπᾶμαι γιὰ τοὺς γέροντες τοῦ χωριοῦ.
Πού φτάσαν σὲ αὐτὴν τὴν ἡλικία γιὰ νὰ ζήσουν κάτι τέτοιο.
Γεμίζω μὲ ὀργή, φόβο καὶ ἀπογοήτευση.
sfeva.gr
epilekta.com
