Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ Ε.Ε.
Η γεωπολιτική και η οικονομική παγίδευση της Ελλάδας από τη Γερμανία και τους δορυφόρους της, με τη συνεργασία του εγχώριου εξωνημένου και ανίκανου πολιτικού κατεστημένου, άρχισε εδώ και πολλά χρόνια.
Με όπλο το ευρώ και τις συνθήκες Μάαστριχτ- Λισαβόνας, με την υιοθέτηση Ευρωπαϊκών κανονισμών ή απαγορεύσεων αναφορικά με ποσοστώσεις και επιδοτήσεις διέλυσαν τον παραγωγικό ιστό της χώρας.
Γνωστά παραδείγματα αποτελούν ο πρωτογενής τομέας, οι όποιες βιομηχανίες είχαν απομείνει από την εποχή της μεταπολίτευσης, η αμυντική βιομηχανία και η αντίστοιχη ναυπηγοεπισκευαστική (βλέπε ναυπηγεία του Σκαραμαγκά).
Συγχρόνως, το πολιτικό κατεστημένο, εν γνώσει των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε., ενίσχυσε τον καταναλωτισμό των Ελλήνων δανειζόμενο το ακριβό ευρώ από την Γερμανοελεγχόμενη ΕΚΤ. Άλλωστε η μέθοδος για να ελέγξει η Γερμανία την Ευρώπη ήταν απλή, οι χώρες της νότιας Ευρώπης δανειζόμενες για να εισάγουν τα προϊόντα της Γερμανίας και των άλλων βόρειων χωρών κατέστησαν ελλειμματικές ενώ οι τελευταίες είχαν πλεονάσματα στο εμπορικό τους ισοζύγιο.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί ανάγκασαν τη χώρα μας να χρεοκοπήσει και την έβαλαν στα Μνημόνια.
Τα αποτελέσματα γνωστά: ένα μη βιώσιμο χρέος, μισό εκατομμύριο Έλληνες μετανάστες στο εξωτερικό, μηδέν δημόσιες επενδύσεις και εκθεμελίωση των κοινωνικών δομών για να επιτευχθούν τα πλεονάσματα, υπαγωγή όλης της δημόσιας περιουσίας στο Υπερταμείο.
Η χώρα μας μετατράπηκε σε χώρο προς εξαγορά από τους ξένους δανειστές. Άλλωστε αυτό ήθελε η Γερμανία, δεν θέλουν πίσω τόσο τα δανεικά, αφού έσωσαν ήδη τις τράπεζές τους με τα Μνημόνια, αλλά να καταστήσουν την Ελλάδα αποικία αέναου χρέους και προτεκτοράτο τους.
Συγχρόνως, φρόντισαν με τη συνεργασία των εγχώριων πολιτικών απάτριδων και των ΜΚΟ να καταστήσουν τη χώρα αποθήκη οικονομικών λαθρομεταναστών για να διαλυθεί ο κοινωνικός ιστός σε συνδυασμό με το οξύ δημογραφικό πρόβλημα.
Το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο φέρουν τεράστια ευθύνη στην καταστροφή της χώρας μας.
Οι πατριωτικές δυνάμεις τι κάνουν για να επανακτήσει η Ελλάδα την εθνική της ανεξαρτησία και κυριαρχία; Αντί να ενωθούν βάζοντας μπροστά το συμφέρον της πατρίδας τσακώνονται λυσσαλέα για το ποιος θα είναι αρχηγός και ποιος θα έχει το πάνω χέρι.
Δυστυχώς δεν είναι μόνον η διχόνοια του «αρχηγισμού» που επικρατεί στον πατριωτικό χώρο αλλά και η νοοτροπία του «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων» με τις κατηγορίες που εκστομίζουν κατά των αντιπάλων τους για να αποσείσουν τις δικές τους ευθύνες. Όμως τι προτείνουν για να ξεφύγει η χώρα από τις Μνημονιακές δεσμεύσεις, το μη βιώσιμο χρέος, την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας στο Υπερταμείο και τις Ευρωπαϊκές κοινοτικές οδηγίες και κανονισμούς που έχουν υπαγορευθεί από τα συμφέροντα της Γερμανίας και των συμμάχων της για να μην υπάρξει δυνατότητα οικονομικής ανάπτυξης και ανάταξης του παραγωγικού ιστού της χώρας μας; (βλέπε αλιεία, κτηνοτροφία, αμυντική βιομηχανία, ναυπηγεία κ.λπ.)
Κάποιοι ευκαιριακοί πατριώτες πιπιλίζουν την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών και ομνύουν στο όνομα της Μακεδονίας μας αλλά πέραν τούτου ουδέν, δεν έχουν πρόγραμμα. Κάποιοι άλλοι πατριώτες ομιλούν για τους Ευρωσκεπτικιστές αλλά, όπως έδειξαν οι πρόσφατες ευρωεκλογές, ούτε και αυτοί είναι ενωμένοι ούτε είναι αρκετοί για να αλλάξουν τις ισορροπίες στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ούτε έχουν συγκεκριμένες προτάσεις που θα εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα της χώρας μας.
Τέλος, υπάρχουν και εκείνοι που ισχυρίζονται ότι η αύξηση της παραγωγής και η παραγωγή πλούτου θα λύσουν το πρόβλημα της Ελλάδας και θα επαναφέρουν την εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια. Σύμφωνοι, όμως δεν μας λένε πως θα ξεφύγουμε από τις Μνημονιακές δεσμεύσεις, την πολιτική της λιτότητας-πλεονασμάτων και τον έλεγχο της Γερμανικής Ευρώπης η οποία μόνον την οικονομική απεξάρτηση και την παραγωγή πλούτου στη χώρα μας δεν επιθυμεί.
Πώς θα επιλυθεί το πρόβλημα της ανύπαρκτης ρευστότητας για να χρηματοδοτηθούν οι δημόσιες (απαραίτητες για την ανάπτυξη) και οι ιδιωτικές επενδύσεις; Μήπως η ΤτΕ δεν είναι παράρτημα της ΕΚΤ στην Φρανκφούρτη; Μήπως οι συστημικές τράπεζες δεν ανήκουν στους ξένους και στα ξένα Funds;
Με τα μνημονιακά κόμματα του δήθεν «δημοκρατικού τόξου» αλλά και με το Μέρα25 της Open Society του Soros (ανοικτά σύνορα) δεν υπάρχει φως στο τούνελ, η χώρα μας δεν μπορεί να ξεφύγει από τον ασφυκτικό οικονομικό και γεωπολιτικό έλεγχο της Γερμανίας και των συμμάχων της οι οποίοι επιπλέον απετέλεσαν και αποτελούν μόνιμο σύμμαχο της Τουρκίας.
Ποιά είναι η λύση;
Ο Ελληνικός λαός απαιτεί συγκεκριμένες προτάσεις για να του λύσουν τα καθημερινά του προβλήματα και να υπάρξει επιτέλους ανάπτυξη της οικονομίας. Κάποιοι ομιλούν για παράλληλο νόμισμα αλλά ξεχνούν ότι, όπως έχει δείξει η οικονομική ιστορία των χωρών, το παράλληλο νόμισμα χρησιμοποιείται κυρίως σε μεταβατικές περιόδους και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Άλλωστε ισχύει ο νόμος του Gresham, δηλαδή το κακό νόμισμα διώχνει το καλό με αποτέλεσμα οι πολίτες να αποταμιεύουν τα ευρώ και να επέρχεται υποτίμηση του παράλληλου νομίσματος και πληθωρισμός.
Η άποψή μου είναι ότι πρέπει η χώρα μας να διαπραγματευθεί τη συντεταγμένη έξοδό της από την ευρωζώνη μέσα σε κάποια εύλογη μεταβατική περίοδο και την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους ώστε να υπάρξει κούρεμα του τελευταίου και πληρωμή μίας fixed ετήσιας δόσης για τα τοκοχρεολύσια.
Αυτή η δόση πρέπει να είναι συμβατή με τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας χωρίς να απαιτούνται τα θηριώδη υπερπλεονάσματα. Βεβαίως οι άμεσες ξένες επενδύσεις είναι καλοδεχούμενες αλλά πρέπει να έχουμε κατά νου ότι αυτές συνήθως έχουν στόχο το παροδικό κέρδος και δε συμβάλλουν σημαντικά στην προστιθέμενη αξία του παραγόμενου εγχώριου προϊόντος.
Παράλληλα, απαιτούνται γενναίες θεσμικές αλλαγές για τη μείωση της φορολογίας και της γραφειοκρατίας. Ενδεχομένως θα ήταν καλλίτερα για την Ελλάδα να συνάψει μία ειδική συμφωνία με την Ε.Ε. κατά το πρότυπο της Νορβηγίας ώστε να αποφύγει τις ύπουλες Κοινοτικές οδηγίες και κανονισμούς που έχουν οδηγήσει στην ανάσχεση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας μας (βλέπε ποσοστώσεις, ναυπηγεία, αμυντική βιομηχανία κ.λπ.).
Δυστυχώς, όπως έδειξαν οι Ευρωπαϊκές εκλογές, το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο δεν ενδιαφέρεται, αφήνει τον λαό απληροφόρητο και μας οδηγεί στο βάραθρο της αέναης λιτότητας και των υποχωρήσεων στα εθνικά μας θέματα.
Στο δε πατριωτικό χώρο είμαστε πάλι στο ίδιο έργο θεατές. Κρίμα για τις επόμενες γενιές.
Δρ. Γιώργος Βαφειάδης
triklopodia
