Ελλάδα ΑΡΘΡΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Οι Τούρκοι, ως σφετεριστές του Ελληνικού Έθνους


Γράφει ο Ιωάννης Μ. Ασλανίδης*

-Η παρούσα ιστορική αναδρομή είναι απόρροια ερεθίσματος και αγανάκτησης, επειδή η τουρκική προπαγάνδα, δυστυχώς και η παιδεία της γείτονος χώρας, έφθασε σε τέτοιο σημείο θράσους, υποκρισίας ακόμη και κακίας, ώστε ούτε λίγο ούτε πολύ, δια διαφόρων εκδοθέντων κατά καιρούς βιβλίων, δημοσιεύσεων, ακόμη και δηλώσεων υψηλοβάθμων στελεχών, να προσπαθούν να πείσουν την παγκόσμια κοινή γνώμη ότι, είναι αυτόχθονες στη Μ. ΑΣΙΑ.
Παράδειγμα το βιβλίο του πρώην προέδρου της Τουρκίας Οζάλ, στο οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ, έτσι αυθαίρετα υποστηρίζει ότι:
  • Οι Τούρκοι είναι αυτόχθονες στην Μ. ΑΣΙΑ (Αιώνια Ελλάς).
  • Είναι κληρονόμοι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
  • Είναι κληρονόμοι μιας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που έφθανε μέχρι την Βιέννη.
  • Το Ελληνικό κράτος δημιουργήθηκε επάνω σε εδάφη της Τουρκίας.
  • Ο Όμηρος ήταν Τούρκος, ο Ιπποκράτης ήταν μαθητής του Τούρκου αρχαίου φιλοσόφου – Ιατρού Ανάχαρσις Χότζα και πολλά άλλα τέτοια κατάπτυστα ιστορικά ψεύδη. Και!
  • Τέλος! οι πρόσφατες αμφισβητήσεις για την ελληνικότητα των νήσων του Αιγαίου πελάγους (Γκρίζες Ζώνες)
Σήμερα έχουμε τον κ. Ερντογάν, ο οποίος στις 9-12-1019, στην ομιλία του στα εγκαίνια του αρχαιολογικού Μουσείου της Τροίας, μεταξύ άλλων είπε:

“….Το Μουσείο αυτό έχει μεγάλη σημασία για την Τουρκία, οι νέες γενεές του Τουρκικού Λαού, θα έρχονται εδώ για να μαθαίνουν ποίοι ήταν οι πρόγονοι των και πολλά άλλα ευτράπελα και ανιστόρητα, για τα οποία θα αναφερθούμε παρακάτω.

Τελευταία ακούμε επίσης τον κ. Ερτογάν ν’ αναφέρεται συνεχώς για την ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ, Πράγματι κ. Ερτογάν η Μικρά Ασία ήταν κάποτε γαλάζια, αλλά οι πρόγονοι σας την έκαναν κόκκινη με ανεξίτηλο χρώμα, από το αίμα χιλιάδων σφαγιασθέντων, απ’ αυτούς, Ελλήνων και Αρμενίων και άλλων αυτοχθόνων κατοίκων της Μικράς Ασίας.

Θα χρειασθεί να κάνουμε έστω μία λίαν συνοπτική αναδρομή στην ιστορία, για να δούμε την προέλευση των σημερινών κατοίκων της Μ. Ασίας (Τουρκία) και ποιος είναι ιστορικά ο πραγματικός κτήτορας του εδάφους του σημερινού τουρκικού κράτους.

Σύμφωνα με την παγκόσμια ιστορία, που ανεγράφη από ιστορικούς διαφόρων εποχών και ακόμη από τα σημερινά κυκλοφορούντα ιστορικά βιβλία και εγκυκλοπαίδειες, οι οποίες αποτελούν συλλογική εργασία επιστημόνων, δεν αναφέρεται πουθενά χώρα ή κράτος με το όνομα Τουρκία.

Οι Τούρκοι εμφανίστηκαν στο ιστορικό προσκήνιο ως νομαδικός λαός διάσπαρτος, που περιεφέρετο στις χώρες των Τατάρων και Μογγόλων. Δεν υπήρξαν γηγενείς και αυτόχθονες συγκεκριμένης χώρας ή χώρου με επίσημο ιστορική παρουσία και ονομασία, αναγνωρισμένη από την ιστορία.

Οι Πέρσες ονόμαζαν Ιράν τις χώρες όπου επικρατούσε, κατά τις θρησκευτικές αντιλήψεις της εποχής εκείνης, το αγαθοποιό πνεύμα του Ομοσπόνδου, το δε Τουράν ήτο η χώρα του κακοποιού πνεύματος του Αριμάν.

Εκεί στην κακοποιό χώρα, αυτή του Τουράν περιφέρονταν οι Τούρκοι, ζώντες νομαδικά, άνευ κράτους, άνευ κοινωνίας, άνευ νόμων και πολιτισμού. Από το ΤΟΥΡΑΝ ονομάσθηκαν και ΤΟΥΡΑΝΟΙ. Η λέξη ΤΟΥΡΚΟΣ προφανώς προήλθε εκ του ονόματος ηγέτη των ΤΟΥΡΓΟΥΤ ή ΤΟΥΡΓΚΟΎΤ. Εθνολογικά οι Τούρκοι ανήκουν στην ΤΟΥΡΑΝΙΚΗ ΦΥΛΗ, κλάδος της ΟΥΡΑΛΑΛΤΑΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ (δηλ. ΟΥΡΑΛΙΑ και ΑΛΤΑΙΑ ΟΡΗ) ανατολικά της Ρωσίας και βορείως της Μαντζουρίας.

Από το Τουράν έχουμε κάθοδο των αγρίων αυτών Τούρκων νομάδων προς Νοτιοδυσμάς, προς την γεωγραφικώς καλουμένη Μ. ΑΣΙΑ και ιστορικός καλουμένη ΙΩΝΙΑ ΕΛΛΑΣ, την οποία οι Τούρκοι στη γλώσσα των ονόμαζαν ΓΙΟΥΝΑΝΙΣΤΑΝ, δηλαδή χώρα των ΙΩΝΩΝ (υπ’ όψιν και σήμερα ακόμη την Ελλάδα την λένε ΓΙΟΥΝΑΝΙΣΤΑΝ, χώρα των ΕΛΛΗΝΩΝ) και τους Έλληνες ΓΙΟΥΝΑΝ δηλ. ΙΩΝΕΣ.

Η ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ από την 3η π. Χ. χιλιετηρίδα κατοικήθηκε από τους ΙΩΝΕΣ, αυτόχθονες κάτοικοι της ΑΤΤΙΚΗΣ, της ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ και των Β.Δ. και Δυτικών παραλίων της ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ και από τα μέρη αυτά εξαπλώθηκαν στην Δ. παραλία της Μ. Ασίας, χώρα η οποία από αυτούς ονομάστηκε “ΙΩΝΙΑ”, οι οποίοι μάλιστα έφθασαν μέχρι τα σύνορα του ΙΡΑΚ και μέχρι την σημερινή Κύπρο.

Άποικοι οι Έλληνες, όχι κατακτητές, δεν αποίκησαν δια πολέμων στο χώρο αυτό. Εξάλλου είχαν ήδη προηγηθεί από τη Ηπειρωτική Ελλάδα οι ΠΕΛΑΣΓΟΙ πριν των ΙΩΝΩΝ. Ίδρυσαν πόλεις, εκπολίτισαν εντόπιους ημιάγριους λαούς, εδίδαξαν καλλιέργεια, ναυσιπλοΐα και τελικά απορρόφησαν τους ολίγους προϋπάρχοντες κατοίκους τους οποίους και εξελλήνισαν.

Η Μ. Ασία από το 3000 π. Χ. μένει καθαρά πλέον με Ελληνικό Στοιχείο, γλώσσα, ήθη, έθιμα, πολιτισμός και θρησκεία Ελληνική. Η ΙΩΝΙΚΗ αυτή ΕΛΛΑΔΑ παραμένει Ελληνική μέχρι το 1453 μ. Χ. και με Έλληνες να κατοικείται μέχρι το 1922, περίοδος σφαγών των Ελλήνων από τους Τούρκους.

Το Συνημμένο σκαρίφημα δείχνει την πορεία του Αποστόλου Παύλου στη Μικρά Ασία, όπου φαίνεται καθαρά ότι, όλες οι πόλεις είναι Ελληνικές, οι Τούρκοι μέχρι και σήμερα δεν έχουν κτίσει, ούτε μία πόλη καθαρά τουρκική.

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ιστορικά δεν αναφέρονται πουθενά, στην ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ των Αρχαίων Εβραίων, ως και τους πρώτους μεταχριστιανικούς χρόνους. Δεν αναφέρουν τίποτε γι’ αυτούς ούτε οι Ρωμαίοι Ιστορικοί, ΦΛΑΒΙΟΣ, ΙΩΣΗΠΟΣ, ΠΛΙΝΙΟΣ, ΤΑΚΗΤΟΣ κ.λ.π. όσο για την ΤΟΥΡΚΙΑ δεν αναφέρεται ιστορικά ούτε στα μεταχριστιανικά χρόνια.

Διότι, απλά δεν υπήρχε τουρκικό κράτος ή έθνος.

Περί το τέλος του 10ου μ. Χ. αιώνα, πρωτοεμφανίζονται στην Ιστορία. Τους βρίσκουμε σε ημιάγρια κατάσταση στην πεδιάδα του Μαχάν και Κορασάν, φέρουν δε το όνομα ΚΑΓΙΧΑΝΙΔΕΣ Τούρκοι.

Τον 13ο αιώνα μ. Χ. κάνουν την παρουσία τους ως μισθοφόροι της ΠΕΡΣΙΑΣ με αρχηγό κάποιο ΣΟΥΛΕϊΜΑΝ ΣΑΧ.

Αργότερα επί Μογγόλου ΤΖΙΓΙΣΧΑΝ ΤΕΜΟΥΤΖΙΝ συγχωνεύθηκαν με αυτούς και εγκαταστάθηκαν το πρώτον εις την περιοχήν των Ελληνικών ΑΔΑΝΩΝ της Μ. ΑΣΙΑΣ. Εκ της συγχωνεύσεως των ΚΑΓΙΧΑΝΙΔΩΝ Τούρκων και των Μογγόλων του ΤΖΙΓΙΣΧΑΝ, προήλθαν οι σημερινοί Ασιάτες ΤΟΥΡΚΟΙ της ΙΩΝΙΚΗΣ Ελλάδος.

Με την πάροδο των ετών οι Τούρκοι αναμείχθηκαν μετά των Αράβων, όπου και ασπάστηκαν τον Μωαμεθανισμό, το ΜΟΥΣΛΙΜ ή ΙΣΛΑΜ, που αμφότερα σημαίνουν πλήρη υποταγή στο Θεό και έτσι δημιουργούνται οι ονομασίες ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΣΜΟΣ και ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ. Κατ’ εξοχήν, την εποχή εκείνη, θρησκεία, κακώς ερμηνευομένη μισαλλοδοξίας και φανατισμού!

Το πρώτο τουρκικό κράτος ιδρύεται επάνω στην ΙΩΝΙΚΗ Ελλάδα το 1300 περίπου μ. Χ., από τον ΟΣΜΆΝ ή ΟΘΩΜΑΝ εξ’ ου και ΟΣΜΑΝΛΙΔΕΣ ή ΟΘΩΜΑΝΟΙ.

Το τουρκικό κράτος δια συνεχών σφαγών επεκτείνεται προς το Βυζαντινό Κράτος. Μετά τον θάνατο του Οσμάν το 1326 μ.Χ. αναλαμβάνει ο ΟΡΧΑΝ ο οποίος μεταξύ άλλων καθιστά πρωτεύουσα του τουρκικού κράτους την Προύσσα, ιδρύει τα σώματα των Γενιτσάρων (προερχόμενοι από το παιδομάζωμα, ήταν τόσο φανατισμένοι, ώστε μπορούσαν να σκοτώσουν ακόμη και τους γονείς
των). Ο Ορχάν λεηλατεί σφάζει και καταστρέφει τα πάντα στο διάβα του και εξισλαμίζει λαούς με το γιαταγάνι. Επίσης το 1337 και το 1340 μ. Χ. αλληλοδιαδόχως οι Τούρκοι επιδρομείς επιτίθενται κατά των Κρατών της Ευρώπης.

Τον Ορχάν διαδέχεται ο ΜΟΥΡΑΤ Α’ το 1353 μ. Χ. Αυτός καταλαμβάνει το Διδυμότειχο και την Αδριανούπολη, την οποία και καθιστά Πρωτεύουσα. Με συνέχεια κατακτητικούς πολέμους κατά των Βουλγάρων, Σέρβων, κατοίκων Κοσυφοπεδίου και Βοσνίας κατακτά τα εδάφη και εξισλαμίζει δια της βίας κατοίκους των περιοχών αυτών.

Το 1389 τον Μουράτ Α΄ διαδέχεται ο ΒΑΓΙΑΖΉΤ ο οποίος καταλαμβάνει ολόκληρο τον Βαλκανικό χώρο, δηλ. την χερσόνησο του ΑΙΜΟΥ . Το 1396 μ. Χ. ο Βαγιαζήτ αποφασίζει να πολιορκήσει την ήδη εξασθενημένη Βασιλεύουσα την ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ-ΠΟΛΗ. Το 1402 μ. Χ. εις την Μικρά Ασία επέρχεται η Μογγολική Μάστιξ του ΤΙΜΟΎΡ τρομερός σφαγέας λαών, τύχη αγαθή ο Τιμούρ επιβάλλεται των Τούρκων και γίνεται γενικός Αρχηγός και των Τούρκων.

Μετά τον Μογγολικό όλεθρο στο θρόνο του Τουρκικού κράτους ανεβαίνει ο υιός του Βαγιαζήτ, ο ΜΩΑΜΕΘ Α΄ με την ίδια κατακτητική συμπεριφορά.

Το 1414 στο τουρκικό θρόνο ανέρχεται ο Μουράτ Β΄ αυτός καταλαμβάνει την Θεσσαλονίκη και τα Ιωάννινα το 1430, φθάνει μέχρι την Κόρινθο και τη Πάτρα μολύνοντας πλέον με την τουρκική βαρβαρότητα την Ιερότητα της Ελλάδος. Επίσης επιτίθεται ο ίδιος το 1444 μ. Χ. και κατά της Αλβανίας εκεί όμως αποκρούεται σθεναρά από τον ΓΕΏΡΓΙΟ ΚΑΣΤΡΙΏΤΗ τον επιλεγόμενο ΣΚΕΝΤΕΡΜΠΕΗ.

Το τεράστιο Ελληνορωμαϊκό κράτος και αργότερα Ελληνοβυζαντινό συρρικνώνεται μπρος στη Τουρκομογγολική πλημμυρίδα και την εσκεμμένη δυτικοευρωπαϊκή απροθυμία και ολιγωρία για βοήθεια, αλλά και την κακή διακυβέρνηση, την χαλάρωση της πάλαι ποτέ Στρατιωτικής ισχύος, την ανεξήγητο θρησκειολογία της εποχής και την ασυγχώρητη αδιαλλαξία του κλήρου για τα “πρωτεία”.

Συρρικνούται η Βασιλεύουσα, κοσμοκράτειρα της εποχής, σε μία μόνο πόλη, με ένα Ήρωα Εθνομάρτυρα τον ΚΩΝ/ΝΟ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟ. Τότε πλέον ο ΜΟΥΑΜΕΘ Β΄ ή ΜΩΧΑΜΕΤ ή ΜΕΧΜΕΤ το 1453 την 29η Μαίου ημέρα Τρίτη και ώρα 3 μ.μ., κυριεύει την άλλοτε πρωτεύουσα της Οικουμένης. Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΟΛΗ πέφτει στα χέρια του πιο βάρβαρου τότε στρατού.

Έτσι λοιπόν το κράμα των Οσμανλίδων ή Οθωμανών, Μογγόλων και λοιπών εξισλαμισθέντων, δημιουργούν το Τουρκικό κράτος επάνω στα Ελληνικά εδάφη της ΙΩΝΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
Η Μικρή σχεδόν χρονικά ιστορία του τουρκικού κράτους, δεν έχει να επιδείξει τίποτε το αξιόλογο, παρά μόνο σφαγές, καταστροφές, λεηλασίες κ.λ.π. εν αντιθέσει με την μακραίωνη ιστορία της Ελλάδος, η οποία πέραν των έργων και αθανάτων μνημείων που άφησε στην Ανθρωπότητα, κατέκτησε και δια του πνεύματος την Οικουμένη.

Τέλος! Απευθυνόμενοι στους Τούρκους ηγέτες τους επισημαίνουμε, κάποτε πρέπει να σταματήσουν, την χοντροειδή αυτή, πέρα για πέρα ψευδή ιστορική προπαγάνδα και στηριζόμενοι σ’ αυτήν να μιλούν συνεχώς για διεκδικήσεις προς τα όμορα κράτη των. Διατηρώντας ισχυρό Στρατό εις βάρος του λαού των και να μας αφήσουν και εμάς ήσυχους για ν’ ασχοληθούμε με τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα όλοι μας.

Όταν η δύναμη της αγάπης νικήσει την αγάπη της δύναμης, μόνο τότε οι λαοί θα έχουν ειρήνη.

*Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντγος ε.α.
Επίτιμος Δκτης της Σ. Σ. Ε.