Μία από τις ενδιαφέρουσες περιπτώσεις που έχουν εμφανιστεί στο παγκόσμιο σκηνικό, είναι οι «πέτρες Dropa». Κι αυτό γιατί «κουβαλάνε» μία περίεργη ιστορία, εξαιρετικά αμφιλεγόμενη. Τέτοια, που έφερε (για άλλη μία φορά) ουφολόγους, αρχαιολόγους και ιστορικούς σε αντίθεση.
Ας δούμε όμως τι συμβαίνει.
Σύμφωνα με τα όσα λέγονται, ήταν το 1936 όταν ο αρχαιολόγος Chi Pu Tai και η ομάδα του, κάνοντας μία έρευνα στα βουνά Bayon Har, κάπου στο Σινο-Θιβέτ, βρέθηκαν μπροστά σε μια απρόσμενη ανακάλυψη. Βρήκαν τακτοποιημένους τάφους, οι οποίοι εμπεριείχαν σκελετούς των οποίων το ύψος δεν ξεπερνούσε το 1,20μ., δηλαδή κάπου 4 πόδια. Το κρανίο αυτών των σκελετών, λέγεται ότι ήταν μεγαλύτερο από αυτό των κανονικών ανθρώπων και επίμηκες.
Εξερευνώντας τις γύρω σπηλιές, φαίνεται να βρέθηκαν μπροστά σε 716 πέτρινους δίσκους, οι οποίοι ήταν κυκλικοί, με τρύπα στη μέση και κάποια σκαλίσματα, τα οποία, όπως αναφέρει το Chǔ Wénmíng (ή αλλιώς Tsum Um Nui), αποτελούνταν από αρχαία ιερογλυφικά.
Η δοκιμή χρονολόγησης μέσω άνθρακα, έδειξε ότι η ηλικία των ευρημάτων ήταν περίπου 12.000 ετών.
Οι πέτρες αυτές, παρέμειναν αποθηκευμένες από την κινεζική κυβέρνηση, μέχρι που το 1968 ο Ρώσος ερευνητής Saysev ζήτησε να του σταλούν δείγματα από αυτές.
Εκείνο που ανακάλυψε ήταν ότι οι δίσκοι εμπεριείχαν σκληροποιημένο κοβάλτιο και κάποια άλλα μέταλλα. Αυτή η ανακάλυψη, δημιούργησε ένα γρίφο για δυνατούς λύτες, αφού πριν από 12.000 χρόνια, δεν υπήρχαν εργαλεία που θα μπορούσαν να χαράξουν σε ένα τόσο σκληρό υλικό.
Κι επειδή αυτό δεν έφτανε, οι Ρώσοι έκαναν μία δοκιμή με παλμογράφο και ανακάλυψαν ότι στους δίσκους σχηματιζόταν ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος, που αυτόματα τους οδήγησε στο συμπέρασμα ότι από αυτούς τους δίσκους κάποτε περνούσε ηλεκτρικό ρεύμα. Ο γρίφος έγινε ακόμα πιο περίπλοκος, αν θεωρηθεί ως δεδομένο ότι στη συγκεκριμένη εποχή την οποία αναφερόμαστε, κατά τους αρχαιολόγους και τους ιστορικούς, η ανθρωπότητα δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα.
Ολα αυτά, οδήγησαν στο σενάριο ότι αυτές οι πέτρες δημιουργήθηκαν από κάποιον αρχαίο εξωγήινο πολιτισμό. Τους Dropas!
Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, οι Dropas ήρθαν στη Γη με κάποιο διαστημόπλοιο. Προσγειώθηκαν στην Κίνα όπου οι ντόπιοι δεν τους υποδέχτηκαν και τόσο ευγενικά, με αποτέλεσμα να τους σκοτώσουν όλους.
Οταν ο αυστριακός μηχανικός Ernst Wegerer επισκέφθηκε το μουσείο Banpo στην επαρχία Shaanxi, ρώτησε πληροφορίες γι’ αυτές τις πέτρες. Ο διευθυντής του μουσείου, δε γνώριζε κάτι συγκεκριμένο να του πει, αλλά του επέτρεψε να τις φωτογραφίσει (βλ. εικόνα εξωφύλλου). Ο Wegerer δήλωσε αργότερα ότι δε φαίνονταν τα ιερογλυφικά, για δύο λόγους: αφ’ ενός διότι αυτά είχαν αλλοιωθεί από το χρόνο και αφ’ ετέρου διότι είχε χρησιμοποιήσει φλας που «έκρυψε» αυτά τα στοιχεία. Λίγο αργότερα, οι πέτρες αποσύρθηκαν από το μουσείο.
Κι εδώ όμως, είναι που περιπλέκονται τα πράγματα. Σήμερα, Dropas ονομάζονται οι κάτοικοι της συγκεκριμένης περιοχής. Αλλά από τη μία έχουν ύψος κανονικού μέσου ανθρώπου και από την άλλη το κεφάλι τους είναι ένα φυσιολογικό ανθρώπινο κεφάλι και όχι επίμηκες.
Αλλο ένα πρόβλημα είναι ότι οι πέτρες Dropas που υπάρχουν σήμερα εκτεθειμένες, δεν έχουν ιερογλυφικά.
Η κοινότητα των ουφολόγων, δέχτηκε ως αποδεικτικό στοιχείο αυτές τις πέτρες, για την ύπαρξη εξωγήινων πολιτισμών οι οποίοι επισκέφτηκαν κατά την αρχαιότητα τον πλανήτη μας.
Στον αντίποδα όμως, αρχαιολόγοι και ιστορικοί έχουν διχαστεί. Κάποιοι θεωρούν τις πέτρες ως σύγχρονο κατασκεύασμα και όχι αρχαίο. Σε κάθε περίπτωση όμως συμφωνούν ότι δεν έχουν καμία σχέση με εξωγήινους.
Είναι πολύ πιθανό, οι πέτρες Dropas να μας φαίνονταν ακόμα πιο παράξενες, εάν δεν είχαμε ζυμωθεί με την ιδέα των πέτρινων δίσκων, χάρη στον πασίγνωστο πλέον, διπλής όψεως, δίσκο της Φαιστού, ο οποίος όμως αποτελείται από πηλό και όχι από κοβάλτιο ή άλλα μέταλλα.
Το δίσκο της Φαιστού, φέρεται να έχει καταφέρει ως ένα μεγάλο ποσοστό να αποκρυπτογραφήσει ο Ουαλλός γλωσσολόγος Gareth Owens, σύμφωνα με τον οποίο πρόκειται για μία θρησκευτική συλλαβική μινωική επιγραφή, την οποία, εκείνος και οι συνεργάτες του δεν έχουν ακόμα καταφέρει να μεταφράσουν αυτολεξεί.
Παρά τις διάφορες τους, τόσο οι πέτρες Dropas όσο και ο δίσκος της Φαιστού, έχουν μία βασική ομοιότητα: πρόκειται για δύο ευρήματα σε κυκλική μορφή τα οποία μεταφέρουν κάποιο μήνυμα. Ως εκεί όμως. Δεν έχουν καμία άλλη ομοιότητα. Η έτσι φαίνεται τουλάχιστον.
Το τι ακριβώς είναι τελικά οι πέτρες Dropas, δεν μπορούμε να το πούμε με απόλυτη σιγουριά. Περισσότερο διότι τα στοιχεία που έχουμε, δεν είναι ικανά να μας οδηγήσουν σε ένα τελικό αποτέλεσμα. Στην πραγματικότητα, περισσότερο ερωτηματικά δημιουργούν, παρά δίνουν απαντήσεις.
Πηγές άρθρου:
το είδαμε ΕΔΩ
