Καθώς η κοινή γνώμη παρακολουθεί ανήσυχη την κλιμάκωση της κρίσης ανάμεσα στις ΗΠΑ και το Ιράν και τις δραματικές συνέπειες από την δολοφονία του Σουλεϊμανί, βομβαρδίζεται επίσης και από ένα πλήθος πληροφοριών. Ωστόσο, ορισμένες εξ αυτών, παρόλο που μοιάζουν με ασήμαντες λεπτομέρειες, φαίνονται ικανές να δημιουργήσουν έναν προβληματισμό για το αληθινό παρασκήνιο που βρίσκεται πίσω από την εικονική μιντιακή "πραγματικότητα". Μια λεπτομέρεια, άλλωστε, μπορεί να αποκαλύψει πολλά. Για παράδειγμα μια είδηση όπως αυτή παρακάτω.
Στην επίσημη ιστοσελίδα του Χαμενεΐ στο Instagram αναρτήθηκε μια εικόνα που παρουσιάζει τον εγγονό του προφήτη Μωάμεθ, ιμάμη Χουσεΐν ιμπν Αλί, να αγκαλιάζει προστατευτικά τον δολοφονημένο διοικητή της Δύναμης Κουντς, ο οποίος έχει αίματα στο πρόσωπο. Ο ιμάμης Χουσεΐν αποτελεί εμβληματική φυσιογνωμία τόσο στο σουνιτικό όσο και στο σιιτικό Ισλάμ ως απόγονος του Μωάμεθ.
Η συμβολική εικόνα είναι έργο του Ιρανού ζωγράφου Χασάν Ρουχ αλ Αμίν και φιλοτεχνήθηκε κατά παραγγελία για την ιστοσελίδα του ανώτατου θρησκευτικού ηγέτη του Ιράν.
Μέχρι εδώ όλα καλά! Το περίεργο της υπόθεσης, όμως, εντοπίζεται στο χρόνο. Προκύπτει μια προβληματική χρονική εγγύτητα ανάμεσα στο θάνατο του Σουλειμανί και την φιλοτέχνηση του έργου για τον θάνατο του. Χρονικό διάστημα μόνο 2 ημερών! Σε δύο ημέρες, δηλαδή, έγινε η παραγγελία στον ζωγράφο και τέλειωσε το ζωγράφισμα του έργου. Βλέποντας το έργο, ως ζωγράφος κι εγώ, και εκτιμώντας το ύφος της εργασίας του καλλιτέχνη, θεωρώ, ότι ακόμα και αν δεν έτρωγε, δεν κοιμόταν και δεν σταματούσε ούτε λεπτό, το έργο αυτό θα απαιτούσε το λιγότερο 5 ημέρες έως μια εβδομάδα. Πώς λοιπόν, δημοσιεύτηκε σε 2 ημέρες; Μοιάζει πολύ πιο πιθανό το έργο να παραγγέλθηκε ενόσω ο Σουλεϊμάνι βρισκόταν ακόμα στη ζωή. Όμως αυτό, αλλάζει άρδην την επίσημη εκδοχή.
Στο σκάκι δεν θυσιάζονται μόνο τα πιόνια, αλλά ενίοτε και Αξιωματικοί, ακόμα και Πύργοι. Αρχίζει να αποκαλύπτεται ότι όλο και περισσότεροι γνώριζαν την επικείμενη δολοφονία του Ιρανού στρατηγού. Άλλωστε, ο θάνατος του βολεύει και τις δύο πλευρές. Τον Τραμπ διότι αλλάζει την ατζέντα στα εσωτερικά του προβλήματα, αλλά και τους μουλάδες που συσπειρώνουν τον λαό σε μια εποχή που κινδύνευαν από διαδηλώσεις. Έπειτα, ίσως, η πολιτική επιρροή του μακαρίτη να είχε μεγαλώσει πολύ, ώστε να αποτελεί κίνδυνο για το ιρανικό κατεστημένο..
