Συμφωνητικό εχεμύθειας ζητά η 7η ΥΠΕ να υπογράψουν εργαζόμενοι! Τι προβλέπει ο Αστικός Κώδικας;

Όπως αναφέρει σήμερα το documento, το επικουρικό προσωπικό τη 7ης ΥΠΕ, στην οποία υπάγονται όλες οι δομές υγείας της Κρήτης (κέντρα υγείας, νοσοκομεία κ.λπ.), καλείται να υπογράψει «συμφωνητικό εχεμύθειας» με τη διοίκηση της ΥΠΕ.

Το συμφωνητικό δεσμεύει τους εργαζόμενους για τη μη «δημοσιοποίηση ή αποκάλυψη» πληροφοριών που αφορούν τη λειτουργία της ΥΠΕ υπό το πρόσχημα -όπως αναφέρει το Documento- της συμμόρφωσης με τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων (GDPR).

Ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, οι επικουρικοί εργαζόμενοι στο Κ.Υ. Μοιρών, όπου και στάλθηκαν τα συμφωνητικά προς υπογραφή, έχουν απευθυνθεί σε νομικούς στην Αθήνα, προκειμένου να ελεγχθεί το κατά πόσο νομιμοποιείται η 7η ΥΠΕ να ζητήσει κάτι τέτοιο.

Σύμφωνα με το Documento, το «συμφωνητικό εχεμύθειας» αποτελεί διμερή σύμβαση μεταξύ εργαζόμενου και του διοικητή της 7ης ΥΠΕ. Οπως επισημαίνεται, το συμφωνητικό αποτελεί «αναπόσπαστο μέρος της σύμβασης εργασίας» με το οποίο ο/η εργαζόμενος/η δεσμεύεται ότι «θα χειρίζεται πληροφορίες της 7ης ΥΠΕ με απόλυτη εμπιστευτικότητα και εχεμύθεια», ενώ υποχρεούται να «μην τις δημοσιοποιεί ή τις αποκαλύπτει».

«Σε περίπτωση παραβίασης των όρων του η 7η ΥΠΕ μπορεί να λάβει κάθε μέτρο που θεωρεί απαραίτητο», αναφέρεται επίσης. Οπως «να καταγγείλει τη σύμβαση και να ζητήσει αποκατάσταση κάθε θετικής και αποθετικής ζημίας της, καθώς και καταβολή κάθε αποζημίωσης που θα κληθεί να καταβάλλει η 7η ΥΠΕ, σε τρίτους από την παραβίαση των προσωπικών τους δεδομένων».

ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΙΔΙΟ Η ΡΗΤΡΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ ΠΟΥ ΖΗΤΑ Η 7η ΥΠΕ;

Το άρθρο 652 του Αστικού Κώδικα ορίζει ότι ο εργαζόμενος έχει υποχρέωση πίστης, η οποία αποτελεί ειδικότερη περίπτωση της γενικής αρχής της καλής πίστης (άρθρο 288 Α.Κ.).

Η υποχρέωση πίστης αποτελεί υποχρέωση του εργαζομένου για καλόπιστη συμπεριφορά αλλά και αποφυγή κάθε βλαπτικής ενέργειας εις βάρος του εργοδότη. Ειδικότερη έκφανση της υποχρέωσης πίστης αποτελεί η υποχρέωση εχεμύθειας του εργαζομένου.

Σύμφωνα με το dikastiko.gr, στη διάρκεια της εργασιακής σχέσης, ο εργαζόμενος εκτός από τη κύρια υποχρέωση του για παροχή της εργασίας, υπέχει της παρεπόμενης υποχρέωσης εχεμύθειας. Πιο συγκεκριμένα, υποχρεούται να μην ανακοινώνει σε τρίτους επιχειρηματικά απόρρητα τα οποία γνωρίζει λόγω της φύσης των καθηκόντων του. Τα απόρρητα αυτά μπορούν να αφορούν την οργάνωση, την πορεία των εργασιών, τις καταστάσεις πελατών, τις πηγές προμήθειας πρώτων υλών, τις τεχνικές μεθόδους παραγωγής κ.α. Η τήρηση άκρας μυστικότητας κρίνεται αναγκαία καθώς η διαρροή τέτοιων πληροφοριών μπορεί να προκαλέσει οικονομική βλάβη στην επιχείρηση. Ειδικότερα ο εργαζόμενος στο πλαίσιο της τήρησης εμπιστευτικότητας και εχεμύθειας οφείλει:

• Να μην προβαίνει σε ανταγωνιστικές πράξεις κατά του εργοδότη.
• Να μην αποθηκεύει σε ηλεκτρονική μορφή τις εμπιστευτικές πληροφορίες παρά μόνο για να φέρει εις πέρας την εργασία που του έχει ανατεθεί από την εργοδότρια Εταιρεία.
• Να μην αποκαλύπτει τις εμπιστευτικές πληροφορίες σε άλλους υπαλλήλους ή γενικότερα σε τρίτους εκτός εάν είναι απαραίτητο για την υλοποίηση του έργου που έχει αναλάβει αφού πρώτα δοθεί έγγραφη εντολή και συναίνεση της Εταιρίας.
• Να μην εκμεταλλεύεται τις εμπιστευτικές πληροφορίες με σκοπό προσπορισμού ιδίου περιουσιακού οφέλους.

Η υποχρέωση εχεμύθειας κατά κανόνα παύει με τη λήξη της εργασιακής σχέσης. Βέβαια, γίνεται δεκτό ότι η υποχρέωση εχεμύθειας είναι δυνατόν να εξακολουθεί να ισχύει και μετά τη λήξη της σύμβασης εργασίας εφόσον αυτό έχει συμφωνηθεί ρητά από τα μέρη στη μεταξύ τους σύμβαση. Αξίζει, όμως να τονιστεί ότι η ισχύς της εν λόγω ρήτρας δεν είναι απόλυτη αλλά υπόκειται σε θεμιτούς περιορισμούς ώστε να μην περιορίζεται υπέρμετρα η επαγγελματική ελευθερία και πορεία του εργαζομένου. Έτσι, στην απαγόρευση αυτή δεν εμπίπτουν οι δεξιότητες και γενικότερα η εμπειρία που ο εργαζόμενος αποκόμισε κατά την εργασία του προς όφελος της επαγγελματικής σταδιοδρομίας του.

Σε κάθε περίπτωση οι ρήτρες μετασυμβατικής τήρησης εχεμύθειας υπόκεινται σε έλεγχο καταχρηστικότητας (κατά το άρθρο 281 Α.Κ.). Η υποχρέωση εχεμύθειας θα πρέπει να αφορά σε πληροφορία «απόρρητη», η αποκάλυψη της οποίας πράγματι να προκαλεί σημαντική ζημία της επιχείρησης. Μάλιστα, οι ρήτρες αυτές θα πρέπει να είναι διατυπωμένες γραπτώς με σαφή και ορισμένο τρόπο δηλαδή να υπάρχει ρητή αναφορά σε συγκεκριμένα επιχειρηματικά απόρρητα αλλά και να προβλέπεται η χρονική διάρκεια της απαγόρευσης.