“Μια συζήτηση βιτρίνα για τους πρόσφυγες και το μεταναστευτικό”

Στις 19 Mάρτη, με παρέμβασή μας στο Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων, απαιτήσαμε για ακόμη μια φορά την πραγματοποίηση της μονοθεματικής συνεδρίασης που υποσχέθηκε ο δήμαρχος το Μάρτη του 2024 για το ζήτημα της υποδοχής και φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών, οι οποίοι διαφεύγουν από το κολαστήριο της Λιβύης και φτάνουν στη Γαύδο και στα νότια παράλια της περιοχής μας. Τότε, η δημοτική αρχή δεσμεύθηκε εκ νέου πως η συνεδρίαση θα γίνει πριν το Πάσχα.

Στις 28 Απρίλη βρεθήκαμε ξανά στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, καθώς ενημερωθήκαμε πως πριν τη συνεδρίαση της λογοδοσίας της δημοτικής αρχής θα συζητιόταν το παραπάνω ζήτημα, βέβαια όχι ως μονοθεματική συνεδρίαση αποφασιστικού χαρακτήρα όπως είχαν υποσχεθεί, αλλά ως ενημερωτική συζήτηση, γενική κι αόριστη. Στην πραγματικότητα αυτό που συνέβη ήταν μια καλοστημένη συζήτηση αλληλοευχαριστιών μεταξύ (αν)αρμόδιων για το “πόσο καλά κάνουμε τη δουλειά μας, αν και υπάρχουν πολλές αντικειμενικές δυσκολίες”. Προσκαλεσμένοι στη συζήτηση ήταν ο λιμενάρχης, ο αρμόδιος γιατρός για την περίθαλψη αφιχθέντων προσφύγων και μεταναστών στον χώρο “φιλοξενίας” και ο πρόεδρος του παραρτήματος του Ερυθρού Σταυρού.

Η συζήτηση ξεκίνησε με εισήγηση της αντιδημάρχου κοινωνικής πολιτικής – αργότερα βέβαια, όταν δημοτικός σύμβουλος αναρωτήθηκε γιατί αυτή η εισήγηση δεν απεστάλη όπως προβλέπεται από το νόμο στις παρατάξεις, ο πρόεδρος απάντησε πως “δεν έχουμε εισήγηση, αν είχαμε θα σας την κοινοποιούσαμε”. Το περιεχόμενο όσων ακούσαμε από την αρμόδια αντιδήμαρχο ήταν μια εισαγωγή στην ιστορία της μετανάστευσης, πως κάνει ό,τι μπορεί γι’ αυτούς τους ανθρώπους και πως ανάμεσα σε άλλα, τους προσφέρει θέρμανση, ρουχισμό και υπόδηση, κάτι που διαψεύδουμε!! Δήλωσε πως η φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών πραγματοποιείται με αξιοπρέπεια και σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, επιβαρύνει βέβαια το δημοτικό προϋπολογισμό, αλλά ευτυχώς η νέα υφυπουργός ανταποκρίθηκε άμεσα, κάτι που δημιουργεί ελπίδες για το μέλλον. Αργότερα, παρουσίασε το Κέντρο Ένταξης Μεταναστών, το οποίο ξεκίνησε τη λειτουργία του φέτος, μετά από χρόνια αιτήματα θα τονίσουμε εμείς, και το οποίο βέβαια ουδεμία σχέση και αρμοδιότητα έχει σε ό,τι αφορά στο ζήτημα που συζητιόταν. Βέβαια, όπως τονίστηκε σε σημεία της εισήγησης, βασική προϋπόθεση για την γενικότερη “ανθρωπιστική” προσέγγιση είναι να προστατεύεται η “κοινωνική συνοχή” και η “εθνική ασφάλεια”, αναπαράγοντας έτσι το ρατσιστικό αφήγημα που ορίζει τους/τις πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες ως απειλή.

Στη συνέχεια, ο δήμαρχος δήλωσε πως “οι συνθήκες δε μας τιμάνε, αλλά στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να πάρουμε καμιά απόφαση, το κτήριο της Αγυιάς δε μας ανήκει για να μπορέσουμε να παρέμβουμε και να τροποποιήσουμε”, εγκάλεσε την αντιπολίτευση που ήρθε απροετοίμαστη χωρίς προτάσεις, και δήλωσε πως, ενώ θέλει πολύ, δεν βρίσκει χώρο στα όρια του δήμου, προσκαλώντας οποιονδήποτε έχει κατά νου καμιά καλή ιδέα να τη φέρει. Σε ερώτηση δημοτικής συμβούλου προς τον λιμενάρχη για τον τρόπο μεταφοράς μεταναστών στο καράβι, εκείνος απάντησε πως είναι υγειονομικό ζήτημα και πρέπει να φυλάσσονται χωριστά από το υπόλοιπο κοινό. Αξίζει να σταθούμε στην αμφίσημη τοποθέτηση της παράταξης “Όνειρο είναι τα Χανιά”, η οποία ανάμεσα σε άλλα, εξέφρασε και την ντροπιαστική πρόταση για δημιουργία ΚΥΤ. Σίγουρα δε μας κάνει εντύπωση αυτή η πρόταση, αφού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που καθιέρωσε τη λειτουργία γιγαντιαίων κλειστών φυλακών για πρόσφυγες και μετανάστες.

Από πλευράς δημοτικών συμβούλων της πλειοψηφούσας παράταξης δε ζήτησαν καν το λόγο –όπως συνήθως, θα σχολιάσουμε εμείς– ενώ οι μόνες φωνές αντιρατσιστικής κριτικής καταγράφηκαν από τη ΛΑ.ΣΥ. Παρεμβάσεις έγιναν από την Επιτροπή Ειρήνης και την κατάληψη Rosa Nera. Ενώ η επιτροπή ανθρωπίνων δικαιωμάτων του δικηγορικού συλλόγου Χανίων έλαμψε δια της απουσίας της, δικηγόρος δημοσίου δικαίου με προσωπική της πρωτοβουλία έθεσε το ζήτημα της ευθύνης του Δήμου, αποδομώντας με βάση τον νόμο την αναρμοδιότητα που επικαλείται η δημοτική αρχή συνεχώς. Εντύπωση μας προκάλεσε η τοποθέτηση του υπεύθυνου γιατρού, κυρίως λόγω της ιδιότητάς του, ο οποίος δεν αναφέρθηκε καθόλου στις άθλιες συνθήκες κράτησης και την ακαταλληλότητα του χώρου “φιλοξενίας” των προσφύγων ναυαγών. Άραγε τα υγειονομικά πρωτόκολλα, για τις δερματικές παθήσεις για παράδειγμα, καλύπτονται στον άθλιο αυτό χώρο;

Συνολικά, η συζήτηση αποκάλυψε τις αντιφάσεις, τα ψέμματα και την υποκρισία της δημοτικής αρχής, η οποία επιμένει στη λογική της μη-λύσης στο σημαντικό ζήτημα της φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστ(ρι)ών καθώς με τις επιλογές της μέχρι τώρα ευθυγραμμίζεται με τη ρατσιστική διαχείριση της μεταναστευτικής ζωής που διαχρονικά ακολουθεί το ελληνικό κράτος. Η δική μας τοποθέτηση δημιούργησε ένταση και εκνευρισμό στο δήμαρχο, ο οποίος μας κατηγόρησε για τοξικό λόγο και για διάχυση μίσους στην αίθουσα. Επειδή ερευνήσαμε και αποκαλύψαμε το πάρτι απευθείας αναθέσεων και εργολαβιών γύρω από τις δαπάνες, ο δήμαρχος είπε ότι αυτά δεν γίνονται… για να τον διαψεύσει στη συνέχεια η αρμόδια αντιδήμαρχος, η οποία είπε ότι απευθείας αναθέσεις έγιναν καθώς δεν υπήρχε άλλος τρόπος λόγω του “έκτακτου” της περίστασης. Αυτό ακριβώς εννοούμε όταν λέμε πως αντιμετωπίζουν την κατάσταση ως έκτακτο γεγονός τη στιγμή που πρόκειται για παγιωμένη συνθήκη, η οποία πλέον μετράει χρόνια.

Τοξικό, λοιπόν, είναι να ζεις σε μια περιοχή που λυμαίνεται το ΝΑΤΟ, η μεγαλύτερη μαφία της πολεμικής μηχανής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον, τη ζωή και την υγεία.
Τοξικό είναι να μας κλέβουν θάλασσα, βουνά και κάθε σπιθαμή γης για τα κέρδη των λίγων.
Τοξικό είναι να ζεις σε μια πόλη που δεν έχει στέγη για εργάτες και μισθωτούς κι ο Δήμος αντί να εξετάζει το ζήτημα, ξοδεύει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για καμπάνιες διαφήμισης του ήδη υπερδιαφημισμένου τουριστικού προϊόντος και παραχωρεί δημόσια κτήρια για τη διοργάνωση συνεδρίων βραχυχρόνιας μίσθωσης.

Από την άλλη, ταξικό μας καθήκον είναι να συνεχίσουμε τον αγώνα για εργασία, εκπαίδευση, υγεία, και ζωή με τους δικούς μας όρους, ενάντια στους αποικιοκρατικούς και ληστρικούς πολέμους των καπιταλιστών, και πλάι στα ταξικά μας αδέρφια, πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες, που αγωνίζονται να βρουν γη ν’ ανασάνουν. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η παρέμβασή μας στο περασμένο ΔΣ.

Παρακάτω παραθέτουμε τη δική μας τοποθέτηση ολοκληρωμένη, όπως αυτή επεξεργάστηκε συλλογικά από την πολιτική μας συνέλευση. Προφανώς μας διέκοπταν και προσπαθούσαν συνεχώς να μας αφαιρέσουν το λόγο από τα πρώτα λεπτά (ενώ οι επίτιμοι καλεσμένοι μιλούσαν περίπου για μιάμιση ώρα) ίσως επειδή ήταν άκρως ταξικός για τα νεοφιλελεύθερα αυτάκια τους κι επειδή συνειδητοποίησαν πως εμείς πήγαμε καλά προετοιμασμένες/οι σ αυτή τη συζήτηση. Η τοποθέτησή μας δεν είναι αποκυήματα της φαντασίας μας και λάσπη στη δημοτική αρχή όπως κατηγορηθήκαμε, αλλά προϊόν έρευνας στα αναρτημένα αρχεία του Δήμου Χανίων στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ, τα οποία αφορούν σε δαπάνες του Δήμου στη “διαχείριση μεταναστών”, αλλά και καταγραφής δεδομένων από τις επισκέψεις μας στο πρώην εκθεσιακό κέντρο Αγυιάς. Όσον αφορά τη στάση των Μ.Μ.Ε και στο τι επιλέγουν να τονίσουν ή να αποσιωπήσουν δε μας κάνει εντύπωση, αλλά αόρατες-οι δεν είμαστε. Η δημοσιογραφική κάλυψη της συγκεκριμένης συζήτησης αποκάλυψε ένα ανησυχητικό φαινόμενο: δημοσιογράφοι που όχι μόνο δεν αναζητούν σε βάθος την αλήθεια και την ουσία του ρεπορτάζ –όπως για παράδειγμα το να διερευνήσουν τις απευθείας αναθέσεις της δημοτικής αρχής– αλλά και όταν αυτοοργανωμένες συλλογικότητες αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και φέρνουν στο φως τεκμηριωμένα δεδομένα, επιλέγουν συνειδητά να τις εξαφανίσουν απ’ το κάδρο των τοποθετήσεων.

Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών Χανίων
Μάης 2025

Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών Χανίων / Τοποθέτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων (Δευτέρα 28 Απρίλη 2025)

1) Το ταξίδι του θανάτου και η ρατσιστική διαχείριση της μεταναστευτικής και προσφυγικής ζωής
2) Πρώην εκθεσιακό κέντρο Αγυιάς – Έχει ευθύνη ο Δήμος;
3) Δαπάνες του Δήμου για τη διαχείριση της φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών
4) Ευθυγράμμιση Δήμου με την κρατική αντιμεταναστευτική πολιτική
5) Αιτήματα

1) Το γιατί μαζευτήκαμε εδώ σήμερα είναι σε όλους και όλες μας γνωστό. Για να μιλήσουμε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην πόλη μας οι πρόσφυγες και οι μετανάστες ναυαγοί το τελευταίο διάστημα. Να θυμίσουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι έρχονται εδώ για να γλιτώσουν από την πείνα και την ακραία φτώχεια, από τις βόμβες του πολέμου που σφυρίζουν πάνω από το κεφάλι τους, ή από τις διώξεις και τις φυλακίσεις που συνοδεύουν δικτατορικά καθεστώτα. Για να γλιτώσουν από όλα αυτά, λοιπόν, ξεκινούν ένα ταξίδι θανάτου για να φτάσουν στην «πολιτισμένη» δύση. Αν γλιτώσουν από τη μαφία και τα σκλαβοπάζαρα στη Λιβύη, από τη θαλασσοταραχή επιβαίνοντας σε σαπιοκάραβα, από τις δολοφονικές πρακτικές του ελληνικού λιμενικού, θα φτάσουν σε κάποια ακτή της Γαύδου, ή εν γένει της Κρήτης. Αν ναυαγήσουν ανοιχτά της Γαύδου, η μεταφορά τους στον νομό θα γίνει με το πλοίο της γραμμής, όπου τα σώματα ασφαλείας θα τους υποχρεώνουν να κάθονται απομονωμένοι στο γκαράζ. Και μετά, η φιλοξενία περιλαμβάνει στάση στην Αγυιά. Έπειτα από την άθλια παραμονή τους στην Αγυιά, που θ’ αναφερθούμε σε λίγο αναλυτικά, θα συνεχίσουν το ταξίδι τους, ως κρατούμενοι αυτή τη φορά για να καταλήξουν σε κάποιο καμπ στην ενδοχώρα. Σε κάποιο καμπ με άθλιες συνθήκες διαβίωσης, με περιορισμό στην κίνηση, εκτός αν πρόκειται φυσικά να δουλέψουν σχεδόν τζάμπα για κάποιον τσιφλικά στην περιοχή. Στη συνέχεια, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, θα παραλάβουν το γνωστό χαρτί διοικητικής απέλασης, με το οποίο θα τους δίνεται μια μηνιαία διορία εγκατάλειψης της χώρας ή μια προσωρινή άδεια παραμονής, η οποία πάει στα αζητητα, αφού δεν ενημερώνονται ποτέ σωστά ή και καθόλου για τα επόμενα βήματα, αφού το ζήτημα της απουσίας διερμηνέων σε όλες τις φάσεις αυτής της άδικης κράτησης είναι γνωστή, γεγονός που έχει καταγγελθεί κατ’ επανάληψη. Στη σπάνια περίπτωση που ενημερωθούν δεν παίρνουν απάντηση στο αίτημα τους για ραντεβού ανανέωσης της κάρτας προσωρινής διαμονής από την υπηρεσία ασύλου με αποτέλεσμα τη διακοπή της διαδικασίας του αιτήματός τους. Αυτή είναι η κατάσταση, αυτή είναι η ρατσιστική διαχείριση των μεταναστών και των προσφύγων από μεριάς του κράτους. Εμείς από τη μεριά μας, λόγω της θέσης, της μνήμης και της συνείδησής μας, με όλους αυτούς τους ανθρώπους, με τα ταξικά μας αδέρφια είμαστε μαζί. Και γι’ αυτό είμαστε και σήμερα εδώ. Για να γίνει ορατή η κόλαση που βιώνουν όλοι αυτοί και αυτές, αλλά και για να διεκδικήσουμε ίσα δικαιώματα για όλους τους εργάτες.

2) Για πάμε να δούμε όμως τα φιλόξενα Χανιά μας πώς αντιμετωπίζουν τους μετανάστες εργάτες που καταφθάνουν στο νησί. Εδώ και χρόνια βλέπουμε τους τοπικούς άρχοντες να βαφτίζουν ακατάλληλα μέρη ως χώρους “φιλοξενίας”: το εγκαταλελειμμένο κολυμβητήριο, την παλιά ηλεκτρική, τις παιδικές κατασκηνώσεις του Καλαθά, το κατάστρωμα του πλοίου ΣΑΜΑΡΙΑ, το τελωνείο στο λιμάνι και τον παγιωμένο πλέον άθλιο χώρο της Αγυιάς, όπου η συνθήκη και εκεί είναι απαγορευτική για τη φιλοξενία ανθρώπων. Τι συμβαίνει στην Αγυιά; Αρχικά, η προηγούμενη χρήση του χώρου ως εκθεσιακό κέντρο μαρτυράει και την ακαταλληλότητά του. Αυτή τη στιγμή δεν αναπαράγουμε ειδήσεις που διαβάσαμε, περιγράφουμε τη συνθήκη που βλέπουμε κάθε φορά που επισκεπτόμαστε τον χώρο. Μιλάμε για έναν τεράστιο ενιαίο χώρο λοιπόν, χωρίς δωμάτια, χωρίς θέρμανση τον χειμώνα και κλιματισμό το καλοκαίρι, χωρίς ντουζιέρες, με μια στέγη πολύ ψηλή όπου στην παραμικρή βροχή μπάζει νερά, με ένα τσιμεντένιο πάτωμα που το μόνο που το χωρίζει από τα σώματα των ανθρώπων είναι λεπτά υποστρώματα ή βρώμικοι υπνόσακοι. Οι υποδομές; Για όσα άτομα και να είναι εκεί, η φιλοξενία περιλαμβάνει 7 χημικές τουαλέτες, έναν αυτοσχέδιο ψύκτη, χωρίς σαπούνι φυσικά και η καταγραφή τελειώνει κάπου εδώ. Οι επιζώντες κι οι επισώσες ναυαγίων πρέπει να φροντίσουν να ζεσταθούν με λεπτά βρώμικα κουβερτάκια, τα οποία έχουν να πλυθούν τουλάχιστον 3 χρόνια. Και όλα αυτά με την υπογραφή σας κ Σημαντηράκη, του δήμου και της περιφέρειας.

Όσο κι αν δηλώνετε κατ’ επανάληψη πως είστε αναρμόδιοι, έχετε την απόλυτη ευθύνη από κοινού με την περιφέρεια κι αυτή η αθλιότητα που συμβαίνει χρόνια τώρα έχει και την υπογραφή σας. Η ευαισθησία σας κι πολιτισμός σας σταματάει εκεί όπου πρόσφυγες πολέμου, φυσικού και οικονομικού, έρχονται και φεύγουν από τα Χανιά ξυπόλυτοι. Κι αυτό δεν το υποθέτουμε, το ξέρουμε από τις επαφές που έχουμε με τους ανθρώπους που φεύγουν. Σταματάει εκεί όπου αυτοί οι άνθρωποι, οι επιζώντες ναυαγίων δεν έχουν μια αλλαξιά ρούχα και κάθονται με τα βρεγμένα και τα ξερασμένα από την θαλασσοταραχή.

3) Δική σας η ευθύνη για την κατάντια αυτή. Και δε μιλάμε για κάποια ευθύνη ηθικής ή προεραιτικής φύσης. Έχετε την ευθύνη με τη βούλα του νόμου. Ξέρετε πολύ καλά, περισσότερο από εμάς τον νόμο περί αρωγής των ΟΤΑ σε ευάλωτους πολίτες, ανάμεσά τους οι μετανάστες και οι μετανάστριες. Αλλά ποιους πολίτες; Για εσάς, το πιο καταπιεσμένο κομμάτι της εργατικής τάξης, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι πολίτες τρίτης και τέταρτης κατηγορίας. Αν αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν αλλόγλωσσοι, αλλόθρησκοι, αλλά κατά βάση φτωχοί, θα είχαν άλλη αντιμετώπιση. Βλέπουμε καθημερινά τι αντιμετώπιση έχουν οι ορδές τουριστών και νατοϊκών δολοφόνων, που έχουν μετατρέψει την πόλη σε ένα τουριστικό θέρετρο-διασκεδαστήριο εις βάρος όλων μας.

Για πάμε όμως να δούμε τα έξοδα που έχει δαπανήσει ο δήμος Χανίων, ως οφείλει, για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, για τα οποία σε κάθε ευκαιρία η κα Ζερβουδάκη γκρινιάζει στα τοπικά μέσα. Να τα δούμε περιγραφικά. Η αντιδήμαρχος κοινωνικής πολιτικής λοιπόν, συχνά πυκνά, απελπισμένη δηλώνει πόσο αιμορραγεί ο δήμος οικονομικά και για επικοινωνιακούς λόγους προφανώς, επαναλαμβάνει ξανά και ξανά πως αυτά τα χρήματα τα στερούνται τελικά οι κάτοικοι του τόπου. Θυμίζουμε δήλωσή της στο Γαύδος FM στις 5/3/25, ότι ο δήμος τα τελευταία χρόνια έχει δαπανήσει μισό εκατομμύριο ευρώ και ότι αυτά τα χρήματα τα στερούνται οι πολίτες. Δεν ξέρουμε σε πόσα χρόνια αναφέρεται η κα Ζερβουδάκη, και με ποια ιδιότητα αντιμετωπίζονται αυτοί οι άνθρωποι για εκείνη, αν όχι του πολίτη, πάντως να αναφέρουμε ότι την τελευταία τριετία, τα έξοδα του δήμου για τουριστική προβολή αγγίζουν επίσης το μισό εκατομμύριο. Άραγε αυτά τα χρήματα δεν τα στερούνται οι πολίτες; Και αν τα βάλουμε δίπλα δίπλα, τι κάνει σημαντικότερη τη διαφήμιση του ήδη υπερδιαφημισμένου τουριστικού μας προϊόντος από την περίθαλψη ανθρώπων που την έχουν ανάγκη και κατά δήλωση της κας αντιδημάρχου τους αντιμετωπίζουν ως τέτοιους κι όχι ως αντικείμενα; Επιλεκτική η ευαισθησία θα λέγαμε της δημοτικής αρχής.

Αλλά ακόμα και τα έξοδα του δήμου για την υποτιθέμενη σίτιση, στέγαση και ένδυση των μεταναστών πού πηγαίνουν; Τον τελευταίο 1μιση χρόνο, τα έξοδα του δήμου όσον αφορά στη σίτιση, τη μίσθωση χημικών τουαλετών και την ένδυση-υπόδηση προσφύγων και μεταναστών τα οποία ανέρχονται σε 150.000 ευρώ χοντρικά μαρτυρούν ένα πάρτυ εργολαβιών και απευθείας αναθέσεων. Μαρτυρούν τον εύκολο πλουτισμό μιας σειράς ευνοημένων εργολάβων από τη δημοτική αρχή. Είναι ενδεικτικό ότι οι τιμές που κοστολογούνται οι όποιες παροχές, είναι ισάξιες (ή και ακριβότερες) των τιμών λιανικής.

Όσον αφορά στη σίτιση από τις αρχές του 2024 τα έξοδα είναι περί τα 140.000 ευρώ. Με βάση την εμπειρία μας στη μαζική σίτιση μέσα από δομές αλληλεγγύης και συσσίτια της πόλης, αλλά και την κοινή λογική, αν μη τι άλλο θα λέγαμε ότι πρόκειται για υπερκοστολογημένα γεύματα, με απευθείας ανάθεση για την περσινή χρονιά με τον κο Λαμπάκη να αναλαμβάνει την εργολαβία, ενώ φέτος προκηρύχτηκε διαγωνισμός με μόνο έναν συμμετέχοντα. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι τα περσινά έξοδα ανά άτομο τη μέρα ήταν 18 ευρώ τις καθημερινές και 21 ευρώ τα σαββατοκύριακα. Αντιλαμβανόμαστε ότι αν κάναμε μια μαζική παραγγελία σε ένα μαγειρείο ή ένα σουβλατζίδικο, πρωί μεσημέρι βράδυ μάλλον θα πληρώναμε τα ίδια λεφτά, αν όχι λιγότερα.

Όσον αφορά στην ένδυση/υπόδυση τα έξοδα είναι περί τα 4000 ευρώ. Αν κάνουμε τη διαίρεση της τιμής αυτής με τους χιλιάδες ανθρώπους που πέρασαν από εδώ, τα συμπεράσματα είναι εύκολα. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε πως δεν μπορεί να βρεθεί λύση για να δίνεται έστω μια αλλαξιά σε ανθρώπους που συχνά φεύγουν από δω με τον εμετό ακόμη πάνω στα ρούχα τους. Μιλήσαμε και προηγουμένως για το πώς φεύγουν οι άνθρωποι από εδώ, ξυπόλυτοι με λερωμένα ρούχα. Επαναλαμβάνουμε ότι οι πληροφορίες αυτές έρχονται από τους ίδιους τους μετανάστες, αφού έχουν φύγει από τα Χανιά.

Δε θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στο σκάνδαλο της τουαλέτας. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, έχουν δαπανηθεί περίπου 7.000 ευρώ για την ενοικίαση 7 χημικών τουαλετών. Πάλι με απευθείας ανάθεση. Αναρωτιόμαστε, τα χρήματα αυτά που δίνετε κε δήμαρχε στον συνονόματό σας, Θεόδωρο Σημανδηράκη δεν φτάνουν για την κατασκευή κανονικής τουαλέτας και ντουζιέρων που δεν υπάρχουν καθόλου στο χώρο; Και έστω ότι δε φτάνουν. Μήπως είναι κομματάκι υπερκοστολογημένα κι αυτά; Ο συνονόματός σας κε δήμαρχε είναι χρόνια συνεργάτης τόσο του δήμου Χανίων όσο και του δήμου Κισσάμου. Δε θα μπορούσε να κάνει σκόντο;

4) Ας αφήσουμε λοιπόν τα εύκολα λόγια και το ευαισθητόμετρο κι ας μιλήσουμε στα σοβαρά. Αυτή η πολιτική, που ασκεί ο Δήμος σε σχέση με τις καραβιές προσφύγων και μεταναστών ευθυγραμμίζεται πλήρως με τη ρατσιστική διαχείριση είτε της τωρινής τσεκουράτης ηγεσίας του υπουργείου μετανάστευσης, είτε όλων των προηγούμενων ηγεσιών και κυβερνήσεων. Ξέρουμε πολύ καλά ότι για να γίνει πράξη η πλήρης εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης προσφύγων και μεταναστών, πρέπει πρώτα να τους κάνουμε τον βίο αβίωτο, που έλεγε κάποτε μια ψυχή. Εσείς αλήθεια πού διαφέρετε από αυτή τη διαχείριση; Αν διαφέρετε, δείξτε το έστω και τώρα με πράξεις. Να ξεκαθαρίσουμε ότι εμείς από τη μεριά μας δεν παραδίδουμε κανένα μάθημα ευαισθησίας, ούτε λυπόμαστε γενικά κι αόριστα για κάτι φτωχούς, αλλά εκκινούμε από τη θέση των ταξικά αλληλέγγυων στους πρόσφυγες και τους μετανάστες που διεκδικούν να ζήσουν, αλλά και από τη θέση των ντόπιων και μονίμων κατοίκων αυτής της πόλης που απαιτούμε σαφείς και διαφανείς απαντήσεις και λογοδοσία από τις αρχές που διαχειρίζονται τα ζητήματα της πόλης που ζούμε, αλλά και τα χρήματα μας.

5) Να κλείσουμε με τα αιτήματά μας. Εμείς αρχικά δεν πιστεύουμε σε επίπλαστους διαχωρισμούς και προαιώνιες έχθρες. Αναγνωρίζουμε ότι ο κόσμος ουσιαστικά χωρίζεται σε τάξεις κι όχι σε έθνη και θρησκείες. Έτσι λοιπόν, για τα ταξικά μας αδέρφια διεκδικούμε ανοιχτά σύνορα, χαρτιά σε όλους και όλες, δημόσια δωρεάν υγεία κι εκπαίδευση, ίσα εργασιακά δικαιώματα. Όσον αφορά σ΄ εσάς, απαιτούμε ανοιχτούς μη φρουρούμενους χώρους φιλοξενίας στο κέντρο της πόλης με τις απαραίτητες υποδομές και το αναγκαίο προσωπικό (ψυχολόγους, γιατρούς, δικηγόρους κλπ). Είναι υποχρέωση και δική σας αρμοδιότητα η στέγαση των μεταναστών. Να ξαναθυμίσουμε όχι μόνο τον νόμο περί συνδρομής ΟΤΑ στους ευάλωτους πολίτες, αλλά και τις πρόσφατες δηλώσεις (20/3) της υφυπουργού η οποία σας ρίχνει το μπαλάκι με αυτές. Τις παραθέτουμε αυτολεξεί: “[…]να διευκολύνονται οι δήμοι στη στέγαση, στη σίτιση, στα είδη πρώτης ανάγκης και οι άνθρωποι αυτοί έπειτα να αναχωρούν για τις ήδη υπάρχουσες και πιστοποιημένες δομές”. Διαβάσαμε νομίζω όλοι και όλες για την πρώτη υπογραφή που έπεσε στο υπουργείο μετανάστευσης και αφορούσε στον δήμο Χανίων.

Αναμένουμε επίσης με αγωνία να ακούσουμε ποιο είναι το σχέδιό σας. Θυμόμαστε τη συνάντησή σας την περσινή με τον τότε υπουργό Καιρίδη και θυμόμαστε ακόμα ότι μετά από αυτή υποτίθεται πως θα έπρεπε ως Δήμος να προτείνετε -υποδείξετε κάποιο χώρο που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες της προσωρινής φιλοξενίας μεταναστών κ προσφύγων. Φανταζόμαστε πως ένα χρόνο και κάτι μετά, θα έχετε πολλές ιδέες. Πείτε μας σήμερα ποια είναι λοιπόν η πρόταση σας για χώρο φιλοξενίας.